Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Granieróljesttraktowanejakniezależnatechnikapsychoterapii.
Wnajprost-szejformiepolegaonanaproponowaniuscenek,wktórych
uczestnicyterapiiwcielająsięwróżnepostaciezżyciarealnegolub
fikcyjnego.Wpierwszymwypadkuzachowująsięonitak,jakgdyby
bylikonkretnymiosobamizeswoichrodzinlubotoczeniabądźgrają
samychsiebiewjakiejśsytuacjiczyjakimśczasieitp.Wdrugim
wypadkugranierólprzebieganapodstawiezarysuscenariusza
opartegonamniejlubbardziejznanejbajcelubinnejokreślonejfabule,
awięcnaprzykładnaodegraniuepizoduzbaśnioSzewczyku
DratewcelubKrólewnieśnieżcePerraulta.Sprzyja
toswobodniejszemudemonstrowaniuwłasnychpostawczyproblemów
niżwówczas,gdyprzedmiotemgryjestrekonstruowanieprawdzi-wych
zdarzeń.Takiscenariuszjestzarównozaczynemrozwojugry,jak
iobszaremwmiarębezpiecznegokomentowaniaminionychprzeżyć.
Tutajznaczniełatwiejwprowadzaćwłasnemodyfikacjezwiązane
zpotrzebamiijednostkowymreago-waniemnaokreślonesytuacje
przezposzczególnychuczestnikówterapii(Aleksandrowicz,2000).
Właśniewtymtkwi„terapeutycznasiła”proceduropartychnagraniu
ról–psychodramy,teatruplaybackuidramaterapii.
Technikibazującenagraniuról
Psychodrama.Opracowujączasadypsychodramy,JacobLevy
Morenozdawałsięzakładać,żeuczestnikamitegotypuoddziaływań
terapeutycznychbędą
wyłącznieosobydorosłe.Tymczasemteatralnyrodowódpsychodramy,
azatemmożliwośćgraniaról,wcielaniasięwróżnepostaciesugeruje,
żemożesięonastaćwartościowątechnikąpracyzdziećmi.
Ifaktycznie,terapeucizpowodzeniemposługująsiępsychodramą
wpracyzdziećmi.
Zawykorzystaniempsychodramy,oczywiściewformiedostosowanej
domożliwościrozwojowychdziecka,przemawiajejstruktura,
zespołowycharakterpracynadproblemami.Przebiegaonabowiem
wgrupierówieśniczej,ata,jakwiadomo,jestdlarozwojudziecka
równieważnajakrodzina.Wwiekuprzedszkolnymiwokresie
