Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Selbongen,lato1929
Latotegorokubyłobardzoburzowe.MormońskieSelbongencały
swójdobytekofiarowałoboskimwyrokom.Kiedyśpewniebysię
modlilidobogaburzPerkuna,żebygniewemwjezioranieuderzył
iwódgroźnychniewylał,lubbiałegoszkwałunienasłał,terazjednak
Bóginnynadnimiczuwałiwiatrodjezioruspokajał.Cosięzdarzy,
tosięzdarzy–mówili,gdyspotykalisięnawiejskiejdrodze.Więcej
pokorymieliwsobie,bonietylkoBiblią,aleiKsięgąMormonasię
podpierali,więcichufnośćpodwójnasięstała.Pomagalisobie
wusuwaniulicznychszkódwywołanychprzezpotoki,przywracali
dopoprzedniegostanulicznewyrwypoulewach,nanictojednak
było,boburzeciąglewracały.Któregośdniaspaliłasięnawetstodoła
uKonietzówiwtedystaryKonietzpowiedział,żepiorundwarazynie
uderzawtosamomiejsceiżeoddziśjegozagrodajestbezpieczna.
Gdywięctylkoprzychodziłyburze,ludziechronilisięuniego,zapalali
postaremuświeceistawialijewoknach.Modlilisięnowym
sposobem,własnymisłowami,alesłowadawnychmodlitwwracały
czasemnaichustaimieszałysięwnichjakziarnazebranezróżnych
póliwymłóconerazemnaklepisku.
Agatajednazostawaławdomuzsynkami.Johannmiałpięćlat,
Manfredtrzy.Niechciałaichprowadzaćdoobcych,bouważała,
żenajlepiejimbędziewewłasnymgospodarstwie,zmatką.
–Napewnonicsięnamtuniestanie–mówiłamężowi,ilekroć
pytał,dlaczegoniepobieglidoKonietzów,gdyprzyszłaburza.
Imiałarację.Któregośdniapiorunznowuuderzyłwdom
Konietzów.Spłonąłcałydach,aludzie,cobyliwśrodku,małonie
zginęli.PatrzylipotemzukosanaAgatę,jaknaczarownicęjakąś
iodtamtejporyodnosilisiędoniejzrespektem.Konietzzaś
