Настройте текст для его корректного отображения на любом устройстве
Создавайте заметки
Начните читать с того места, на котором закончили
Główne kierunki i zakres ewolucji wiedzy (nauki) o przedsiębiorstwie są trudne do zidentyfikowania oraz stanowią przedmiot licznych kontrowersji. Wynika to m.in. stąd, iż na gruncie ekonomii nie udało się rozwinąć teorii przedsiębiorstwa w stopniu zadowalającym, tak aby była ona satysfakcjonująca nie tylko poznawczo, ale także utylitarnie. Jednocześnie różnymi aspektami istnienia, funkcjonowania i przekształcania przedsiębiorstwa, w tym: techniczno-organizacyjnymi, menedżerskimi, ekonomiczno-finansowymi, prawnymi, społeczno-psychologicznymi, ekologicznymi itd. w narastającym stopniu interesują się - poza ekonomią - także inne dyscypliny naukowe, np. takie jak nauki o zarządzaniu, prawo, niektóre kierunki socjologii i psychologii itd. Na styku tych (i innych) dyscyplin rodzi się nauka o przedsiębiorstwie. Nie jest to proces łatwy, a dzieje się tak m.in. właśnie dlatego, że różne dyscypliny wnoszą lub usiłują wnosić do niej odmienny język (system pojęć) i odmienne metody badawcze.
Trudności w opisie, badaniu i interpretacji zagadnień dotyczących istoty (natury) przedsiębiorstwa, jego tworzenia i funkcjonowania czy też przekształcania wynikają także stąd, iż warunki (środowisko) działania przedsiębiorstwa ustawicznie (często dynamicznie - jak np. w okresie transformacji systemu gospodarczego w Polsce) się zmieniają, a zatem zmienia się też samo przedsiębiorstwo.
Niezależnie od trudności w rozwijaniu i porządkowaniu wiedzy o przedsiębiorstwie oraz w przekształcaniu jej w naukę, podejmowane w tym zakresie wysiłki należy uznać za wysoce pożyteczne z punktu widzenia zarówno rozwoju nauki, jak i praktyki gospodarczej. Są one także wielce przydatne z punktu widzenia potrzeb kształcenia ekonomistów i menedżerów.
