Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jąpopchnął,aogieńbyłzbytduży,byShortyponią
wrócił.Przeklinając,Claycofnąłsięiznówzasłonił
jąwłasnymciałem,jednocześniestrzelającwstronę
gęstwiny.
–MamChippera!–zawołałDoughboywsłuchawce.
Jednozmartwieniemniej.Claychwyciłkobietę
wpasieizacząłbiec,alesamochódporywaczywyjechał
wprostnanich.Gwałtownieskręcającwlewo,Clay
rzuciłsięwgęsteposzycie,tymrazemwybierającdrogę
odwrotu,którąwypatrzyłpoprzedniegowieczoru.
Wyciągnąłzpasagranatogłuszającyirzucił
gozasiebie.Miałnadzieję,żetospowolnipościg.
Niezważającnasplątanekrzewy,brnąłnaprzód,
byznaleźćsięjaknajdalejodnapastników.
Woddaliwciążrozlegałysięstrzały,zatoszum
silnikasamochoduosłabł.Kobietaszłateraz
samodzielnie,więczamiastjąobejmować,wziął
jązarękę,zwalniając.
–Proszęiśćtużzamną.
Miałnadzieję,żewytrzymatakietempo.Przedzierał
siędalej,karabinemodgarniajączdrogigałęzie.Kiedy
uznał,żestrzałyustałyiniktzaniminieidzie,ledwie
łapałoddech,ajegomundurpolowybyłprzesiąknięty
potem.
Zatrzymałsięiprzykucnął,kobietazrobiłatosamo.
Otarłtwarzrękawem,próbowałocenićsytuację.
Sąodcięciodresztyoddziału.Niezdążądotrzeć
dohelikoptera,któryczekałwumówionymmiejscu.
Zanimstracizasięg,podałporucznikowiprzezradioich
pozycjęipowiedział,bywysłałhelikopterwinne
miejsce.
