Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
VKorpusuderzawWałZachodni
65
Naprawymskrzydle109.PułkPiechoty(pułkownikWilliamL.Blanton)
przesunąłsięwkierunkuwioskiRoscheid,położonejwłukuWałuZachodniego.
ZaRoscheidoddziałmiałpołączyćsięze110.Pułkiem(pułkownikTeodore
A.Seely)nawzniesieniuotaczającymUetfeld.Przedzmrokiem12wrześniaba-
talionprzekroczyłzabezpieczonywcześniejprzezpatrolmostnarzeceOuribez
oporuzestronywrogaminąłwysunięteschronybojowe,zmierzającdowioski
Sevenig,oddzielonejodRoscheidbłotnistymkorytemrzeczkiIrsen.
110.Pułkwysłałrównieżbatalion,przezgranicęwkierunkupółnocnym.
MiałonzająćnanocpozycjenazachódodGorsskampenbergu,wioskipoło-
żonejniecałe600modsmoczychzębówprzydrodzeprowadzącejprzezKes-
felddoUetfeld.Samcel,Uetfeld,leżałokoło3kmzaliniąprzeszkódprzeciw-
czołgowych.
Pamiętamy,żeraport2.DywizjiPancernej,któranatrafiłanapatrolerozpo-
znawcze28.Dywizji,doprowadziłrozgorączkowanysztabniemieckiej7.Armii
doprzekonania,żeAmerykaniewygraliwyścigdoWałuZachodniego.Nawet
wyjaśnieniesprawypóźniej12wrześnianiemogłoprzynieśćznacznejulgido-
wódcydywizji,generałowiwojskpancernychHeinrichowiFreiherrvonLuet-
twitzowi.Choćsamaliniapozostałanienaruszona,Amerykanieprzyczailisię
tużprzedjejprogiem.Nadziejenapowstrzymaniewrogiegouderzenienaza-
jutrz,13września,Lűtwitzopierałgłównienaswoichtrzechczołgachiośmiu
działachszturmowych18.
GdybygenerałLűtwitzznałprawdziwąsytuacjęwkręgachamerykańskich,
mógłbyzapewneodetchnąćniecospokojniej.28.Dywizja,któradopierocomia-
łazasobąeskapadytypowedlawalkpościgowych,niebyłagotowadoatakuna
ufortyfikowanąlinię.Żadenzjejdwóchpułkównieotrzymałspecjalnegosprzę-
tuniezbędnegowszturmachnaschronybojowe,takiegojakmiotaczeogniaczy
ładunkiwybuchowe.Przydzielonejednostkiczołgówisamobieżnychniszczy-
cieliczołgównadalreperowałyswojezużytewwynikupościgupojazdy,dotej
porynieposuwającsięnaprzód.PiechotamusiałabyzmierzyćsięzWałemZa-
chodnimjedyniezewsparciemwpostaciogniaetatowychdziałprzeciwpancer-
nych57mmikilkuplutonówholowanychniszczycieliczołgów19.Obaterodzaje
sprzętubyłyniezwyklewrażliwenawrogiogień.Jedyniekilkajednostekdywizji
miałowięcejniżpodstawowyzapasamunicji,którybyćmożewystarczyłbydo
stoczeniabojuspotkaniowego,alenienadługotrwałewalki.Dowódcadywizji,
gen.Cota,byłtakzaniepokojonybrakiemamunicji,żezabroniłprowadzenia
ogniaartyleryjskiegonaślepo,zawyjątkiemwcześniejzaplanowanychkoncen-
tracjiogniaiinnegoostrzałuzaleconegoprzezjegokwaterę.Ponadto,przezcały
kolejnydzień,wobecobupułków28.Dywizjimianoutrzymaćograniczenienie
pozwalającezaangażowaćwakcjęwięcejniżjednegobatalionu.
Jednaknaprzekórtymwszystkimproblemom,rankiem13wrześniabatalio-
nyzobupułkówzaatakowałyWałZachodni.Batalionze109.Pułku,który
18MSS#B-730(Brandenberger)iB-623(Keppler).
19Woryginale“towedtankdestroyers”(przyp.red.)
