Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
70
RozdziałIII
kamiiciągłymostrzałemartyleryjskim27.Próbaprzedarciasięprzezpłasko-
wyżdoEifeldobiegłakońca.
BitwaoSchneeEifel
Wtymsamymczasiekilkakilometrównapółnoc,4.Dywizja,interpretując
zezwolenienarozpoznaniewalką,przyjęłabardziejzachowawcząpostawę,ale
wudzialeprzypadłjejbardziejzachęcający,początkowysukces.Akcjamiała
miejscenaimponującymgrzbiecienawschódodSt.Vith,SchneeEifel.
Poprzedzonaprzezpatrolebojowe4.Dywizjawznowiłamarsznawschód
12września.Przedzmrokiemnastępnegodniadwapułkiprzekroczyłygranicę
iprzesunęłysiędoleżącychwcieniuSchneeEifelrejonówześrodkowania.Na
północnymskrzydle12.Pułk(pułkownikJamesS.Lucket)zebrałsięwrejo-
niewioskiRadscheid,a22.Pułk(pułkownikCharlesT.Lanham)niedaleko
Bleialf.Będącpodwrażeniembrakuwrogiegooporu,dowódcadywizji,gene-
rałmajorRaymondO.Barton,poleciłobupułkompchnąćnaprzódpatrole
rozpoznawcze;jednakprzezcałynastępnydzień14września,którytodzień
gen.GerowwyznaczyłnaatakcałegoVKorpusu,powstrzymałsięodjakiej-
kolwiekpróbyzaatakowaniaWałuZachodniego28.
PatrolesondującewieńczącySchneeEifellasPruemdowiedziałysięjedy-
nie,żepewnanieznanaliczbaNiemców,oniewiadomympotencjale,znajduje
sięwschronachbojowych.Owainformacjaniewpłynęłanapoglądygen.Bar-
tona,któryprzewidywał,żewraziepróbyprzełamania4.Dywizjamożesię
spodziewaćjedyniekruchegooporu29.
GenerałBartonpoleciłpułkom12.i22.zaatakowaćramięwramięogodzi-
nie10.0014września.Miałyopanowaćbardzoambitnycel–wzniesieniena
szczyciecentralnegopłaskowyżuzarzekąPruem,odległeoponad16km30.
8.PułkPiechoty(pułkownikJamesS.Rodwell)miałpozostaćwodwodziedy-
wizji.Dowódcyobuwysuniętychpułkówokreślilipoczątkowecele,leżącepo
obustronachbocznejdróżkibiegnącejgrzbietemSchneeEifel.Pułkimiały
równieżosłaniaćodsłonięteskrzydładywizji,bowiemnapołudniowym-za-
chodzienajbliższejednostki28.Dywizjiznajdowałysięwodległościponad
27WtrakciejednegozkontratakówdowódcadrużynywKompaniiK,109.Pułku,sierżantFrancis
J.Clark,objąłdowództwodwóch,pozbawionychliderówplutonów.Niebaczącnawrogiogieńkrą-
żyłpomiędzyżołnierzami,zachęcającichdowalki.Następnieodmówiłewakuacji,choćzostałran-
ny.Tojedyniedwazcałejseriiheroicznychdziałańwokresiepomiędzy12a17września,zaktóre
sierżantClarkotrzymałMedalHonoru.
28Historia4.Dywizjiopierasięnawywiadachbojowychioficjalnejdokumentacjidywizjiiprzy-
dzielonychjejjednostek.4.Dywizja–weteranlądowanianaplażyUtah,brałarównieżudziałwzaję-
ciuCherbourghaibitwachprzełamującychwNormandii.DywizjadołączyładoVKorpusuwczasie
pościguibrałaudziałwwyzwoleniuParyża.Przydomekdywizji,Ivy,pochodzioduIV”,rzymskiej
numeracjijednostki.
29ZobaczlistBartonadoOCMH,5paź.1953r.,OCMH.
304thDivFO37,13wrz.1944r.,4thDivG-3file,13wrz.1944r.
