Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
znimspotkać.Tooczywiścieniepozostawałobezwpływu
nadziałalnośćPustelni-intereskwitł,lokalprosperował
świetnie,zarządzanyzręcznieizpowodzeniemprzez
samąKjong.Trwałotosiedemlat.DlaKjongrestauracja
ipieniądzebyłyjednaksprawądrugorzędną-liczyłsię
tylkoDzung,byłamucałkowicieoddana.Dopiero
zamieszkistudenckiez19kwietnia1959roku5sprawiły,
żemuzykaiśpiewywPustelniiPłynącejWodyumilkły.
Kjongbardzodobrzezdawałasobiesprawę,żepowinna
dbaćoprzebywającegowwięzieniuDzungDżinsu
izcałegosercachciałatorobić,jednakdoszła
downiosku,żepogorszysprawęafiszującsię,jakojego
kochanka.Niebyłobytodobrzewidziane,żeutrzymuje
kiseng.Wobectegonigdynieodwiedziłagowwięzieniu,
przekazującmuwiadomościipaczkizapośrednictwem
osóbtrzecich,samatrzymającsięwcieniuimieszkając
samotniewswoimdomuwdolinie.Wtedynauczyłasię
cierpliwościipoznałaznaczeniesłów„rozstanie”
i„nieobecność”.Jakżetobyłookrutne,byćrodzielonym
zkimś,kogosiękocha!
Kjongnawetniespojrzałanawycinekprzyniesiony
przezHonghwę.Miałauczucie,żecośważnegorozsypuje
sięwproch.Ludzizazwyczajosądzasiępopozorach
iwyglądziezewnętrznym.Patrzącwsteczniezauważała
nic,zczegomogłabybyćdumna,cowięcej,czułasię
zawstydzonawspominająctrzydzieścilatspędzonych
wrolikiseng.Przeżyłajużczterdzieścisiedemlatioto
porazpierwszytomężczyznająporzucił.Naglezdała
sobiesprawę,żewłaściwiezakażdymrazem,gdy
wydawałojejsię,żetoonakończyznajomość,była
porzucana.Zakażdymrazem,gdypowtarzano:„Dżin
Kjongprzegoniłaswegoostatniego”,toonazostawała
odrzucona.Iotopojawiłsięprzedniąobrazjejsamej
-obrazodartyzeznamionmłodości,zdumy,ambicji.
Iodowegodniacałyświatwokółstałsięponury,
awszystkiesprawynudneinieinteresujące.Honghwa
zaczęłająirytowaćiniecierpiałajejwizyt,lecz
jednocześnieczuła,żetęsknizajejobecnością,gdy
tawychodziła.Naglezaczęłarozumiećtrybżycia,
