Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wolontariuszepracowalizuśmiecheminajwyraźniej
dziękiwspólnejpracystalisięzżytąpaczkąprzyjaciół,
którzyspędzająwolnesoboty,pomagajączwierzętom.
Tobyłodlamnieniesamowitedoświadczenie.Nie
mogłamdoczekaćsiękolejnegoweekendu,kolejnych
zadańikolejnychspacerówzpsami,dlaktórychten
jedendzieńwtygodniutoprzerwanaoddechwlesie,
zdalaodschroniskowegozgiełku,mieszaniny
zapachówichaosu.Każdypsiakrazwtygodniumiał
jednegowolontariuszatylkodlasiebienaconajmniej
półgodziny.
Popewnymczasiezaczęłamjeździćdoinnego
schroniska.Kilkahektarówziemi,psy,koty,konie,
anawetniedźwiedzie.Byłotomiejsce,które
sprawiało,żeczłowiekodpoczywał,jednocześnieciężko
pracując.Schroniskodopierocozostałoprzejęteprzez
pewnąfundację,więcwolontariuszyczekałomnóstwo
pracy.Jeździłamtamwkażdyweekend,czasemnawet
nadwadni.Poznałamwówczasfantastycznychludzi;
zwiększościąznichprzyjaźnięsiędodziś.Ale
conajważniejsze–poznałamtamwyjątkowegopsa,
dziękiktóremuczytacietenporadnik.
ZawodowopracujęwobszarzeHR.Działalność
prozwierzęcajestmoimdodatkowymzajęciem,
któremupoświęcamwolnyczas.Przygodęzpsami
zaczęłamw2012rokuwyjazdemdoschroniskadla
bezdomnychzwierząt,októrymjużwam
opowiadałam.TowłaśnietampoznałamMantayo,
wówczasdziką,niedotykalskąsuczkę,którą
adoptowałamizaczęłamnazywaćMantilubMantek.
Takzrodziłasięwemnienowapasja–zapragnęłam
poznaćpsychikępsówinauczyćsięrozumiećich
zachowania.W2018rokudomnieidoMantidołączył
Budrys,któryniestetyodszedłpociężkiejchorobie
wmaju2022roku.
Skończyłampodyplomowestudianakierunku
psychologiazwierząt.Uczestniczyłamwkilkunastu
seminariachiszkoleniachzzakresubehawioryzmu
psów,przepracowałamsetkigodzinzpsami
