Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.ORGANON
Zdanie
I(p,q)=pąq
czytamy:jeślip,toqalboimplikacjazdańpiq,albozpwynikaq;zdanie
pnazywasiępoprzednikiemalboprzesłanką,albozałożeniem,azdanieq–
następnikiemlubtezą.
Funktorrównoważności,zwanytakżeekwiwalentnością,
E:SXSąS
układowizdań(p,q)przypisujezdaniep=q.Ekwiwalentnośćniejest
oczywiścierównością.Zapis
E(p,q)=(p=q)
czytamy:pwtedyitylkowtedy,gdyqalboprównoważneq,albopekwiwa-
lentneq.
ZbiórwszystkichzdańSjestpodzielonynadwierównoliczneklasy0i1.
Niesątocyfry,leczoznaczeniazbiorówzdań.Symbol0oznaczarodzinę
zdańfałszywych,natomiast1–prawdziwych.OczywiściezdaniepE0
implikuje,żep!E1;jestteżodwrotnie.Tabliczka
p
0
1
p!
1
0
definiujenegację.Funkcja
v:Są{0,1},
którazdaniupprzyporządkowujejegowartośćlogicznąv(p),nazywasię
waloryzacją.Należypamiętać,żev(p)jestczyminnymniżzdaniep;natu-
ralniepEv(p).Definicjefunktorówzależątylkoodwartościfunkcjiv,anie
odtreścizdańwystępującychwformule.
Macierz
p
0
0
1
1
q
0
1
0
1
p+q
0
1
1
1
12
