Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zeswymprzyjacielemBobem,nachatyQuonseta
zfalistejblachy12,wojskoiwozykręcącesięwtumanie
kurzuidalejnalotniskoztrzemaDakotami.Zadrutami
obozuwidaćbyłowyraźnieubitądrogę,kaktusowatą
pustynnąroślinnośćinahoryzonciepojedynczedomki
Wendover.
MajorSydneysięgnąłpolornetkę.Przesuwałją,
wolnostudiującteren,gdywszkłachbłysnęła
skurczonapostaćHowardaStanforda,którywłaśnie
terazpostanowiłwyjśćzhangaru.Majorprzyglądał
musięuważnieiwchwili,gdyHowardraźnymkrokiem
zmierzałdoswegobaraku,zanotowałcośszybko
wnotesie.
TymczasemStanHudsonuporałsięzeswoim
szczuremitrzymającgozwycięskozaogon,zamierzał
wyrzucićnaśmietnik.
–Zostawgo–wstrzymałgoAron.–Zdechłyszczur
teższczur–zawyrokował.Stan,znającdobrzeArona,
chętniemugodał,wierząc,żeniezmarnujejego
zdobyczy.
DobarakuwszedłporucznikFultonijużodprogu
wykrzyknąłtubalnymgłosem:
–Chłopaki,zbieraćsię!Zapięćminutodprawa
wdowództwie!Wreszciesięczegośdowiemy!
–Jawiembeztego–przerwałmuHoward.
–Będziemyrąbaćniemieckiewyrzutnierakietowe
–rzekłzprzekonaniem.
–TopocobynaswycofywalizEuropy?–spytał
Barney.
