Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
Wstęp
ziombadańnadkomunikowaniempolitycznymjestzróżnicowany4.Owo
zróżnicowaniewynikam.in.zróżnegokontekstudociekań,wykształcenia
badaczy,zapleczanaukowego,atakżeuwarunkowańpolitycznych.WPol-
scenaukaokomunikacjipolitycznejzyskałamożliwośćrzeczywistegoroz-
wojudopieropoupadkukomunizmu,wczasachtransformacjipolitycznej
iekonomicznejwlatachdziewięćdziesiątychXXwieku.Możnazatemmó-
wićoniemalczterdziestoletnimopóźnieniuzpowodużelaznejkurtyny,któ-
raoddzielałanaszkrajodzachodnichtrendówwnauce.Aktualniejednak
rozwójbadańpodejmowanychwobszarzekomunikacjipolitycznejosiąga
wPolscecorazbardziejzaawansowanypoziom.
Refleksjanadkomunikacjąpolitycznąprowadzonajestwramachbadań
inter-itransdyscyplinarnychprzyjednoczesnymzaznaczaniudążeniadosa-
modzielnościkomunikologii.Nasamodzielnośćdanejdyscyplinynaukowej
wskazujenietylkowysokistopieńzłożonościbadańiichusystematyzowanie,
alerównieżautonomiametodologiczna,która−zdaniemwieluautorów5−jest
utrudnionawprzypadkubadańwobrębiekomunikacji.Inter-itransdyscy-
plinarnycharakterkomunikologiiorazwielowymiarowośćiwielotorowość
refleksjiteoretycznejznajdująodzwierciedleniewtakrozległejtematycepo-
MassMediainBritain,Routledge,London1987;D.McQuail,MassCommunicationTeory,
Sage,London2000;E.Noelle-Neuman,Reprezentatywnebadaniaankietowe,PWN,Warsza-
wa1976;W
.Schulz,K.Schönbach(red.),MassenmedienundWahlen,München:Ölschläger
1983.
4
Dynamicznyrozwójtejdyscyplinymożnazaobserwowaćwkrajachfrancuskoję-
zycznych,wbadaniachJ.Gerstlego,Ph.Maareka,Y
.Chevaliera,G.Derville’a,P
.Zémora
orazG.Toverona.Zob.:J.Gerstlè,Lacommunicationpolitique,PUF,Paris1992;Ph.Ma-
arek,Communicationetmarketingdel)hommepolitique,Lussaud,Paris1992;Y
.Chevalier,
L)„expert”àlatélévision.Traditionsélectivesetlégitimitémédiatique,Ed.CNRS,Paris1999;
G.Derville,Lepouvoirdesmédias,PUG,Grenoble1997;P
.Zémor,Lacommunicationpo-
litique,PUF,Paris1995;G.Toveron,Lacommunicationpolitiqueaujourd)hui,Universita-
ires,Bruxelles1990.WeWłoszechmożnazkoleiwymienićtakichautorów,jak:P
.Mancini,
G.Mazzoleni,F.Amoretti,S.Rodota.Zob.:P
.Mancini,Ilsistemafragile,Carocci,Roma2000;
G.Mazzoleni,Televisioneelettoraleetelevisionepolitica,Unicopli,Milano1984;F.Amoretti,
Lacommunicazionepolitica.Un)introduzione,NIS,Roma1997;S.Rodota,Ladémocratiepo-
litica,Apogée,Paris1999.Wzrostzainteresowaniaproblematykąkomunikowaniapolitycz-
negoobserwujesiętakżewHiszpanii,gdziedonajbardziejaktywnychbadaczysązaliczani:
M.J.Canel,A.MuńozAlonsoiJ.I.Rospir.Zob.:M.J.Canel,Comunicatiónpolitica,Tecnos,
Madrid1999;A.MuńozAlonso,J.I.Rospir(red.),Democraciamediáticaycampañaselecto-
rales,Ariel,Barcelona1999.
5
B.Dobek-Ostrowska,RozwójstudiównadkomunikowaniempolitycznymwPolscena
tlebadanświatowych–główneobszarybadawczeiperspektywyrozwojowe,nGlobalMedia
Journal-PolishEdition”2006,nr1.
