Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
Wykładowcajakoreżyser
Wstępmetodyczny
wiedzęmożnaprzekazywaćnadrodzeinstruowanialubedukowania.In-strúo,
in-strúerepołacinieoznacza(wkładać’,(wznosić’,(porządkować’,(pouczać’,
(informować’16.Etymologiasłowaflinstruować”wskazujekierunekdowewnątrz
człowiekaorazjestprzydatnadoprzekazywaniawiedzyteoretycznejiwiedzy
stosowanej(technik).Etymologiasłowafledukacja”–łac.e-dúco,e-dúcere:
(wyprowadzić’,(ciągnąćwgórę’,(poprowadzić’,(wychować’17–podkreślana-
tomiast,żetouczeńjestczynnąstronąprocesudydaktycznego.Edukacjajest
właściwąformąsłużącądoprzekazywaniawartościiumiejętności18.
Prowadzeniezajęćdydaktycznychdlamenedżerówmetodąsokratejskąjest
sztuką.Napodstawiepytańwykładowcaedukuje,wywołującprocesanalogii,
dedukcjiiindukcji–czyliefektflAha!”.
Przygotowaniezaledwiejednychzajęćzwykorzystaniemstudiumprzypadku
wymagaodwykładowcyconajmniej20godzinpracy.wykładowcapowinien
dysponowaćróżnymiscenariuszamizajęć,alerozwójwydarzeńzależyod
uczestników19.Tojakbyfilmzpółotwartymscenariuszemalbosztukateatralna,
wktórejreżyserzdajesięnawiedzęartystów20.wmiarępoznawaniastudium
przypadkuiprowadzeniazajęćporazkolejnyzwykorzystaniemtychsamych
materiałówczasprzygotowaniastajesięcorazkrótszy.Niemniejprowadzenie
zajęćdlamenedżerówbędziewymagałoodwykładowcyprzynajmniej2–3godzin
przygotowańmimodużegodoświadczeniawtymzakresie.
Studiumprzypadkumożnawykorzystywaćnawielesposobów:możnawykła-
dać,tj.prowadzićlekcjęostudiumprzypadku,możnajeanalizowaćteoretycznie,
możnanawetużyćgojakoprzykładudozilustrowaniadanejsytuacjibiznesowej21.
Metodaopartanastudiumprzypadkuwedługszkołyharwardzkiejjestczymś
więcejniżpraktycznywykładlubwykładnapodstawieprzykładu;wymagaona,
taksamojakwsztuceteatralnej,wielulatpraktykiodwykładowcy-reżysera.
16K.Kumaniecki(red.),Słownikłacińsko-polski,wyd.XIII,PaństwowewydawnictwoNaukowe,
warszawa1981.
17Tamże.
18Por.L.M.Applegate,CaseTeachingatHarvardBusinessSchool:SomeAdviceforNewFaculty,
Note9-189-062,HarvardBusinessSchool,Boston1995.
19wIESEBusinessSchoolkrążyanegdotaotym,jakpewnegorazuprof.PedroNuenoprzy-
szedłnazajęcia.Nicniemówił,lecztylkopatrzyłzapraszająconastudentów.Ktośodezwałsię
pierwszy,potemktośdrugiitrzeci...ProfesorNuenonotowałteuwaginatablicyiudzielałgłosu
gestemręki.Itakdokońcazajęć.Uczestnicyzapamiętalitezajęciajakojedneznajlepszychna
MBA.wkładwnieślisamiuczestnicy,aprofesorprowadziłjeniczymprawdziwyreżyser.
20Tym,którzymyślą,żeartyścimająmałowspólnegozmenedżeramiiniepodejmujądecyzji,lecz
jedyniebłądząiczekająnaaktywnośćmuz,możnazacytowaćsłowaPablaPicassa:flJeżeliniewiesz
dokładnie,cobędzieszrobił,jakijestsensrobieniatego?Janieszukam,jaznajduję”.
21K.Rangan,ChoreographingaCaseClass,Note9-595-074,HarvardBusinessSchool,Bos-
ton1996.
