Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iłatwe.MojaClairejestinna!Niewinnaikrucha…ale
jązabrali…ukryliprzedemną…
Zaciskampięść.Znajdęją…
–Proszę…
Wbijamwzrokwtościerwo.Jakonaśmiesiędomnie
odzywać?!
Szybkimruchempodnoszęsię,stawiającjądopionu.
Prawieupada,dlategochwytamjązagardło.
–Czypozwoliłemcisięodzywać?–warczęjejwtwarz.
Minimalniekręcigłową.Tylkonatyle,nailejej
pozwalam.
Przesuwamwzrokiempotrzęsącymsięciele.
Czujęcorazwiększąodrazę.
Ostrzesamorwiesiędoroboty.Znaczękrwawyślad
odramieniadosplotusłonecznego.Kobietaszarpiesię
wmoimuściskuiskomlejaksuka,którąwsumiejest.
Odpychamjątak,żelądujezpowrotemnamateracu.
Widzę,jakstarasiębyćtwarda.Unosispojrzenie
niebieskichoczu.
Bawimnietotakbardzo,żemójdonośnyśmiech
roznosisiępocałympomieszczeniu.
–Puśćmnie,typsycholu!
Najejsłowaprzestajęsięśmiać,lecznadaluśmiecham
sięszeroko.Niejestemżadnympsycholem.Jestem
sprawiedliwością.Jestemtu,abykaraćtakiejakona,
boniegodnesą,bystąpaćpotejsamejziemicomoja
Claire.
Jednympłynnymruchemzatapiamostrzewjejbrzuchu,
sunęnimwdół,byranabyławiększa.
Jeszczetylkojednospojrzeniewjejszerokootwarte
oczy…
