Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dołańcuchaanegdotteatralnychprzeszłapróba
czytanawjednymzwarszawskichteatrów,wktórym
Adammiałgościnniegraćjakowielkagwiazda.
Wspotkaniubrałyudziałdwiemłodeaktorkiijeden
starszymężczyzna.NoiB.
Gdzieśzbokusiedziałaasystentka,awokółstołu
biegałmłodyreżyser.Cojakiśczasprzerywał
czytającym,poprawiałich,perorowałwsposób
egzaltowany,mówiłsamdosiebie,machałrękoma.
NajwięcejzastrzeżeńmiałdoB.Wkońcuwybuchnął:
–Paniekolego,przecieżpanjestwogóle
nieprzygotowany:widzę,żeteksttopanpierwszyraz
naoczywidzi,awdodatkunakilometrzalatujeodpana
alkoholem.
Ainnyaktor,starszymężczyzna,parodiując
sepleniącegochłopca,dorzuciłzłośliwie:
–No,panierezyseze,ztakichuwagtonasagwiazda
roliniezbuduje...
Młodeaktorkiniemalnatychmiastparsknęły
śmiechem.Pochwilizaczęłateżgłośnośmiaćsię
asystentka.Nakoniecśmiałsięimłodyreżyser.Nieśmiał
siętylkostarszyaktor,autorpowiedzonka.NoiB.
Speszonysalwąśmiechuwydukał:
–Proszęokwadransprzerwy.–Ijakniepysznywyszedł
zsali.
Pojegowyjściuasystentkarzuciłazjadliwymszeptem:
–Gwiazda.Aleserialowa.Noimocnoprzygasła...
Tegodnia,oczymjużanegdotaniemówi,B.doteatru
niewrócił.Poszedłsięnapić.
Iponoćpółnocy,kompletniezalany,mówił
osamobójstwie.Odnalazłgoaktor,warszawski
przyjaciel,inadranemzawiózłdodomu.
