Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–jejzewnętrznejorazwewnętrznejstrony.Przedstawiają„dwieróżnestronytegosamego
medalu”.Błędnejestzatemrozpatrywanieruchuimotorycznościjakoniezależnych
zjawisk(patrzteżpkt2.2).
Rycina2.Zróżnicowaneujęciazależnościmiędzypojęciami–ruchimotoryczność(modyf.wgPöhlmann1994);
objaśnieniawtekście(
a
–
f
).
Wymienioneaspekty,aczkolwiekwykazująswąspecyfikę,sąwwysokimstopniu
kompatybilneorazwzajemniezależneipowiązane.Wtymkontekściezrównanietego,
co„zewnętrzne”,wyłączniez„ruchem”oraztego,co„wewnętrzne”,z„motorycznością”
jestzasadneisensownetylkowograniczonymstopniu.Ruch(aspektzewnętrzny)należy
domotorycznegoaktujakoobserwowalnareprezentacja.Ruchbezmotorycznych
procesówifunkcji(aspektwewnętrzny)wogóleniemożezaistnieć.Innymisłowy:ruchy
sązawszeiwyłączniezewnętrznymwyrazemmotoryczności,rezultatemfunkcji
naróżnychpoziomach.Sązatemefektem,produktemwielowymiarowychzdarzeń,które
obokczasowo-przestrzennychzmianobejmujątakżeczynnikibiopsychospołeczne.
Przedstawionainterpretacjawydajesięcelowa;porządkujenietylkopodstawowepojęcia
iokreślaichteoretyczno-empirycznepodstawy,aleujmujejerównocześniewkategoriach
spójnejcałościfunkcjonalnej.Takiepodejściepozwalauniknąćnieporozumień
wdefiniowaniuiinterpretowaniupodstawowychkomponentówaktywnościmotorycznej
człowieka.
