Antypedagogika w dialogu

Hubertus Schoenebeck

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7850-332-3

DOI:

Wydawnictwo:

Oficyna Wydawnicza IMPULS

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

166

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Schoenebeck, Hubertus. Antypedagogika w dialogu. Red. . Kraków: Oficyna Wydawnicza IMPULS, 2009, 166 s. ISBN 978-83-7850-332-3

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Schoenebeck, H.

T1 Antypedagogika w dialogu

PB Oficyna Wydawnicza IMPULS

PP Kraków

YR 2009

SN 978-83-7850-332-3

Bibliografia BibTex:

@Book{ 1635, author = "Schoenebeck, Hubertus", editor = "", title = "Antypedagogika w dialogu", publisher = "Oficyna Wydawnicza IMPULS", year = "2009", address = "Kraków", isbn = "978-83-7850-332-3" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Schoenebeck, Hubertus

ED -

TI - Antypedagogika w dialogu

PB - Oficyna Wydawnicza IMPULS

CY - Kraków

PY - 2009

SN - 978-83-7850-332-3

ER -

Netografia (standard APA):

Schoenebeck, Hubertus. Antypedagogika w dialogu [baza danych online] Kraków: Oficyna Wydawnicza IMPULS, 2009 [dostęp: 25 08 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/antypedagogika-w-dialogu-hubertus-schoenebeck-1635.

pedagogika, edukacja, wychowanie, impuls

W książce udzielono odpowiedzi na 30 zarzutów wobec koncepcji wolności od wychowania, jej teorii i praktyki, które zostały postawione przez specjalistów od nauk o wychowaniu.

Wobec każdego zacytowanego, obszernego fragmentu tekstu pedagogi...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7850-332-3

DOI:

Wydawnictwo:

Oficyna Wydawnicza IMPULS

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

166

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Słowo Autora do wydania polskiego5
Wstęp do wydania polskiego7
I. Wprowadzenie12
1. Dialog antypedagogiczno-pedagogiczny12
2. Replika na recepcję pedagogiczną15
3. Problematyka antropologiczna16
4. O tożsamości antypedagogiki20
5. O tożsamości pedagogiki33
A. Dialog z Andreasem Flitnerem: Konradzie, mawiała Pani Matka38
II. Dialogi38
1. Antypedagogika pokazuje swym bezładnym lżeniem wszystkich nauczycieli i wychowawców, że chodzi jej nie tyle o poważną dyskusję, ile o efekt publicystyczny38
2. Antypedagogika powraca do nierealnych marzeń romantyków41
3. Antypedagogika nie wyjaśnia, w jaki sposób ma dojść do interpretacji świata i doświadczania jego sensu, jeśli dzieciom mają być przekazywane treści nauczania z pominięciem wychowania42
4. Antypedagogika nie myśli o dzieciach, które bez obowiązku szkolnego byłyby całkowicie odcięte od wszelkiej nauki, a zatem i od wszelkiego rozwoju ich wolności44
5. Antypedagogika nie dostrzega społecznej strony rozwoju własnego Ja i proponuje sterylny stosunek podporządkowania47
6. Antypedagogika odrzuca odpowiedzialność wychowawcy za dziecko51
7. Antypedagogika wzmaga skłonność do uchodzenia z pola walki i pozostawiania dzieci samym sobie; ryzykuje zatem wydanie dzieci na pastwę tych wszystkich, którzy dzisiaj wyciągają po nie ręce55
8. Antypedagogika chce się uwolnić od pośredniczenia w stosowaniu wymagań i przymusu wobec dzieci57
9. Antypedagogika wprowadza w błąd w tym względzie, że istnieje wgląd dorosłych w konieczności, których dziecko nie może jeszcze zrozumieć i przyjąć za własne60
10. Antypedagogika poprzez Niemiecki Manifest Dziecięcy rości sobie również prawo do wymagań sprzecznych z zagwarantowanymi prawami dziecka64
B. Dialogi z Jürgenem Oelkersem i Thomasem Lehmannem Antypedagogika: wyzwanie i krytyka68
11. Antypedagogika rozmija się zwyczajnie z problematyką pedagogiczną, chcąc się uwolnić od dialektyki jednostki i kultury68
12. Antypedagogika nie rozwiązuje aporii rozumu i wychowania72
13. Antypedagogika wzmacnia irracjonalność i podatność na pokusy polityczne przez wyłączne umiejscowienie "prawdziwego Ja" w wymiarze uczuciowym75
14. Antypedagogika czyni z dzieci istoty sztuczne, pokazujące się zawsze tylko z dobrej strony78
15. Antypedagogika sugeruje, że spontaniczne wyrażanie nienawiści, zawiści, rywalizacji, lekceważenia, obojętności itd. nie pociąga za sobą żadnych negatywnych skutków81
16. Antypedagogika nie pyta dzieci, czy chcą antypedagogiki i nie poddaje swoich wartości pod dyskusję84
17. Antypedagogika chce, by dzieci nauczyły się działać według zasad moralnych innych niż prawo silniejszego87
18. Antypedagogika daje dziecku wolną rękę w wykorzystywaniu dorosłych zgodnie z jego wolą i nie ma możliwości poskramiania jego samowoli90
19. Antypedagogika zmierza w kierunku pedagogiki ułatwień, czyniącej w końcu z dzieci niewolników potrzeb, które można zaspokoić tylko sytuacyjnie95
20. Antypedagogika pomija to, że przyjaźń oznacza dla dzieci coś zupełnie innego niż dla dorosłych97
C. Dialogi z Michaelem Winklerem Uwagi krytyczne do antypedagogiki100
21. Antypedagogika pozwala jednostce samodzielnie decydować, czego zamierza się uczyć, i odrzuca tezę, że trzeba sobie przyswoić warunki ludzkiego życia, by móc żyć100
22. Antypedagogika chce pozostawić dzieci samym sobie; młode pokolenie musi zaczynać od początku, samo i zdane tylko na własne siły105
23. Antypedagogika kwestionuje czyn moralny i moralność w ogóle; triumfuje "władza silniejszego"108
24. Antypedagogika ukazuje wszelki altruizm jako wyobcowanie; dla niej każdy człowiek jest sam dla siebie bliźnim113
25. Antypedagogika wyklucza cele i perspektywy, nie zna kategorii czasu i bazuje na idei "tu i teraz"115
26. Antypedagogika odrzuca sprzeczność i uwagi krytyczne jako bezcelowe i jako świadectwo niedostatecznej zdolności myślenia117
27. Antypedagogika nie uważa się za uzasadnioną naukowo i neguje kryterium metodycznego myślenia i argumentowania120
28. Antypedagogika nie uznaje wpływu norm społecznych na rozwój osobowości dziecka i przez to wzmacnia tylko ich oddziaływanie124
29. Antypedagogika ustawia się przeciw cywilizacji, podnosi wolę dziecka do rangi kryterium i czyni ludzi ślepymi wobec wszystkich momentów obiektywności, które wynikają z indywidualnego działania128
30. Antypedagogika nie przyjmuje do wiadomości realnej dialektyki nakazów społecznych132
Spojrzenie w przyszłość134
Literatura135
Aneks142
Aktualne rozważania143
Na temat rozumienia antypedagogicznej143
Na temat praktyki antypedagogicznej145
Słownik antypedagogiczny148
Test antypedagogiczny155

H.vonSchoenebeck,Antypedagogikawdialogu,Kraków2009

ISBN:978-83-7850-332-3,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2009

typedagogiki:AliceMiller,EkkehardavonBraunmühla,HelmutaOstermayera,

WolfgangaHinteczyChristianeRochefort.Dialog,któregosiępodjąłzwłas-

nejinicjatywywichiwswoimimieniu,ujawniaspóroantypedagogikęwdwu

płaszczyznach:zewnętrznej,czylizodbiorcamiiużytkownikamijejwytworów,

iwewnętrznej,czylizjejwspółtwórcami,uczestnikamiikontynuatorami.Oile

wtejpierwszejsferzedominujenastawienienaosiągnięcieporozumieniawzakre-

siespornychroszczeńważnościmiędzyoponentami(zrozumiałość,prawdziwość,

szczerośćisłusznośćaktukomunikacji),otylewtejdrugiejpłaszczyźnieunikaza-

równoargumentuprzymusu,jakiprzymusulepszegoargumentu,poszukującracji

dlawłasnegoobszarubadańiwdrażaniawżyciewynikającychznichwniosków.

Takjakniemajednejpedagogiki,takiniemajednejantypedagogiki.Do-

szukiwaniesięzatemwpoglądachjejtwórcówjakiegośkonsensusujestnieuza-

sadnione.Wzależnościodróżnychaspektówobecnościpedagogikiwnaszym

codziennymżyciu,wnauce,kulturze,społeczeństwieczywpolitycezmieniają

sięichopcje,postawynaskaliodskrajnegonihilizmuporadykalnyidealizm.Na

przykład:E.v.BraunmühliA.Millerodmawiająpedagogiceprawadoistnienia

idowłasnegorozwoju,podczasgdyH.v.SchoenebeckczyW.Hinteodchodzą

odradykalnejkrytyki,byzainspirowaćpraktykęedukacyjnąinnąstrukturąsto-

sunkówmiędzyludzkich.Wkwestiizaśprawczłowiekaizasadnościprzyznania

ichwszystkimludziombezwzględunawiekżyciapowyżsiantypedagodzyróżnią

sięmiędzysobąwodwrotnejrelacji.Przebiegliniisporuwewnętrznegoize-

wnętrznegojestwyraźniewidocznynakartachniniejszejksiążki.Każdeztych

podejśćstanowiokreślonąopcjęwstosunkudoistniejącejrzeczywistości,tworzy

własnysystemkrytyki,ałączącsięzinnymi,tworzyzarysikształtantypedagogiki

jakopewnejcałości,jakoalternatywnegowobecpedagogikinurtuedukacyjnego,

azarazemiruchuspołeczno-politycznego.

Podwspólnąnazwąantypedagogikamieszcząsięzatemzarównoliderzyjej

nihilistycznego,anarchistycznegoDskrzydła”,jakiprzedstawicielejejkonstruk-

tywnejopcji,doktórejzaliczammiędzyinnymiSchoenebecka.Międzytymi

biegunamisytuująsięróżnereakcjenakryzysianomaliepedagogiki,aleich

wspólnymmianownikiemjestjejnegacjatakwsensieaktówodżegnawczych

(DWychowanie–nie,dziękuję!”),jakiwsensieodmiennościontologicznejczy

logicznej.Ztegoteżwzględujużsamanazwategonurtuwydajesięniezbyt

szczęśliwaitrafna.Nieoddajesensuwszystkichswoichopcji,zawężającnawet

odbiórpolajejdociekańbadawczychizainteresowańdozwalczaniapedagogiki.

Atakwistocieniejest,oczymświadczyniniejszaksiążka.Nazwategoprądubyła

zasadnawpierwszychlatachjegopowstawania,kiedytojegoliderzyprzyjmowali

perspektywęrewolucyjną,takcharakterystycznądlawszelkichruchówkontesta-

cyjnych,ruchówoporuisprzeciwuwobecistniejącejprzemocyizniewolenia

(np.ruchprawczłowieka,ruchfeministyczny,ruchantyrasistowskiitp.).

Wieluprzedstawicielitegoprąduwogólenieużywainigdyniestosowało

nazwyantypedagogika,choćsązniąutożsamianibądźdoniejprzypisywani.

Brak wyników

Antypedagogika w dialogu

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra