Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięrazemzBillem,zabralibracidziadkowie
Smythiesowie.Wtamtychczasachwysyłaniedzieci
doszkółzinternatembyłoobyczajempowszechnie
praktykowanymprzezrodzicówpracującychwkoloniach.
Zwłaszczasynówdelegowanonanaukędoojczyznyitak
właśniesiedmioletniJohnirokmłodszyBilltrafili
doChafynGrove,szkołyzinternatemwSalisbury,która
pokoleniepóźniejstałasięteżmojąszkołą.Rodzice
zostaliwBirmiejeszczeprzezdziesięćlat,awtych
czasachniebyłojeszczetransportulotniczego,
cooznacza,żeprzezcałądekadęniemieliszansyspotkać
sięnawetwwakacje.Chłopcyspędzalijealbo
wspecjalnychinternatachdladziecipracownikówsłużb
kolonialnych,albozdziadkamiSmythiesamiwDaltonlub
Devon,gdzieczęstospotykalimłodychkuzynówztej
gałęzirodziny.Dziśtakatrwającanierazlatamirozłąka
dzieciirodzicówuznanabyzostałazaprawdziwyhorror,
alewtedybyłaczymścałkiemnormalnym—ot,koszt
zarządzaniarozległymimperiumwepocedrogich
ipowolnychpodróży.Współcześnipsychologowie
dziecięcyzapewneoczekiwalibyteż,żebrakkontaktu
zrodzicamiprzezwielelatmożemiećdladziecka
tragiczneskutki,alejakośdziwnymtrafemiJohn,iBill
wyroślinaujmujących,dojrzałychispołecznieświetnie
funkcjonującychmłodzieńców,choćoczywiścieinne
dziecimogłysobiegorzejradzićztakąpsychologiczną
deprywacją.WkońcukuzynYorick,októrymjuż
opowiadałem,byłczłowiekiemdośćekscentrycznym
(ichybanieszczęśliwym),aleonposzedłdoHarrow,
cowielewyjaśnia(niemówiącjużokonsekwencjach
bliskichkontaktówzWittgensteinem).
Właśniepodczasktórychśwakacjispędzanych
udziadkówArthurSmythieszorganizowałdlawnuków
konkurs(znagrodami!)nato,ktostworzylepsząkolekcję
dzikorosnącychwokolicyroślin.Johnwygrałitakolekcja
stałasięzalążkiemrozwijanegopóźniejprzezlata
własnegoherbariumorazpierwszymkrokiemnadrodze
dostaniasięprofesjonalnymbiologiem.Wspominałem
już,żetomiłośćdoprzyrodypołączyłapóźniejmoich
