Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AnnaWójtowicz-Problemyontologiisytuacji
17
gdzieLjestzbioremwszystkichtezdanejlogiki,aTFT-zbioremtautologiipraw-
dziwościowych(czylitakich,wktórychwystępująjedyniespójnikiprawdziwoś-
ciowe).
Żadenztychwarunków-bezprzyjęciadodatkowychzałożeńdotyczących
językaJ-nieprowadzidoAF.tobowiemodpowiedniowarunki,spełniane
przezniefregowskielogikiWB,WTiWH,aologikachtychskądinądwiadomo,
żeichmatryceadekwatnewięcejniżdwuelementowe.
Jeślinatomiastprzyjmiemy(*5)idodatkowozałożymy,żeteząjęzykaJjest
dowolnepodstawienieschematu
(#)[a®(Waº1)]Ùa®(Waº0)],
gdzieWjestpewnymjednoargumentowymspójnikiemdodanymdojęzykalogiki
niefregowskiejWT,a1i0zdefiniowanymiwtymjęzykustałymiBoole)a5,to-
jakwykazałwswoimartykulezamieszczonymwniniejszymtomieAndrzejBiłat-
otrzymamyAF.
Podsumowując:przyjęcienaturalnychzałożeń-naprzykładżezdanialogicz-
nierównoważnemajątakiesamekorelatyontologiczne-nieprowadziautoma-
tycznie(jakpokazująsemantykidlaróżnychlogikniefregowskich)doaksjomatu
Fregego.AFotrzymamydopierowtedy,gdywsamymjęzykubędątkwiłyzałoże-
niamówiąceodziałaniudodatkowychoperatorów:spójnikaºczyspójnika
WwprowadzonegoprzezBiłata.Założenietemająodpowiedniopostaćformuł
(!)i(#).
Zdrugiejstronywystarczywzmocnićwarunek(*5)dowarunku
(*6)jeśliaºbÎLivar(a)=var(b),toh(a)=h(b),
gdzievar(j)jestzbioremzmiennychzdaniowychwystępującychwformulej,
abyuniknąćkonsekwencjiwpostaciAF.
WarunekpowyższyjestnazywanyprzezWójcickiegozasadąograniczonej
koreferencjonalności(por.Wójcicki[1994])isformułowanyzostałpoto,aby
zablokowaćargumentacjęnzprocyn(por.niżej).Zgodnieztymwarunkiemfor-
muły,któremająmiećtakisamkorelatontologicznynietylkomusząbyćlogicz-
nierównoważne,alerównieżzawieraćtakiesamesymbolepozalogiczne.Jeśligo
uznamy,towszczególnościniemożnazdefiniowaćwlogiceniefregowskiejsta-
łychBoole)a-zdania(pÚżp)i(rÚżr)mająinnekorelaty.6
BardziejzłożoneformymożeprzyjmowaćAFwlogicepierwszegorzędu,gdzie
równośćkorelatówzdańjestzwiązanazrównościąkorelatówwystępujących
wnichtermów.Wyrazemtegojestzałożenie(S3),nazywanerównieżzasadąeks-
tensjonalności.Szczególnąpostaciątejzasadyjestnastępującaimplikacja:
51º(def.)(pÚżp),0º(def.)(pÙżp).
6Zauważmy,żejeśliwarunek(*)mapostać(*6),towdowodzieprzedstawionym
przezBiłataniejestteząformuła:[(Wp=1)Ù(Wq=1)]®Wp=Wq,ponieważmoże
onabyćzapisanajedyniejako:[(Wp=(pÚżp))Ù(Wq=(qÚżq))]®Wp=Wq.