Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
11
śladowaniazestronycenzorów,dopieroodpołowyXVI
wiekustalisięichnajwiększymiwrogami;skazywali
jenaniepamięćprzezniedopuszczeniedodruku,na
koszmarneprzeróbki,ajakżeczęsto,mimonadaniaim
»licencji«,takżeina»śmierć«wpłomieniach”3
OddajmyjednakgłossamemuMiltonowi,choćby
potobypodziwiaćprecyzjętejmistrzowskiejretoryki
(„Areopagitica”uważanajestzresztązajegonajwybit-
niejszyutwórprozatorski) „Książkiniesąjedyniemar-
twymiprzedmiotami,leczzawierająwsobiepotencjał
życiaimogądziałaćzmocąrównąduszy,którajezro-
dziła Zaiste,zawartajestwnich,jakwfiolce,najczyst-
szaesencjaintelektu,któregosąpotomstwem”
Idalej:
„Zabićksiążkętoniemaljakzabićczłowieka:ktozabi-
jaczłowieka,zabijaistotęrozumną,stworzonąnaob-
razBoga,leczktoniszczydobrąksiążkę,zabijarozum
samwsobie,obrazBogawsamejswejistocie Niejeden
człowiekjestdlatejziemiciężarem;dobraksiążkana-
tomiasttocenna,życiodajnakrewnajwyższegoducha,
któraprzechowywanaistrzeżonajakskarb,dajeżycie
pożyciu Prawdąjest,iżżadnaepokaniejestwstanie
przywracaćżycia—coniestanowimożewielkiejstra-
ty—aprzełomowerewolucjenierzadkodoprowadzają
3 AndrzejDróżdż„JohnMiltonawolnośćsłowa”,AnnalesAcademiae
PaedagogicaeCracoviensis,Kraków2002