Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jakirządca?
–Mójdrogi!Wszakwcałejokolicyniemainnego,jak
tylkorządcaFolgefuchtla.
DoktorHøftzerwałsięnarównenogi.
–Cozaszczęśliwyzbiegokoliczności!Przecież
dowiemysięczegośnowego.Poprośgotutaj,Ani!
Jasnagłówkazniknęłazadrzwiami.
Wchwilępóźniejwdrzwiachpokojustanąłrządca.
Byłtomężczyznadojrzały,dobrzezbudowany,
oszerokichplecach,rudawymzarościeimniej
inteligentnymwyrazietwarzy.
–Proszę,niechStampewejdzie–zapraszałdoktor
Høft.–Czystałosięco,żepotrzebujepanlekarskiej
pomocy?
RządcaStampestałnieśmiałynaśrodkupokoju
iobracałniezdarnieczapkęwogromnychrękach.
–Nie–chciałemtylkozasięgnąćradypanadoktora
wsprawach...wsprawach...
–Czywolałbypanrozmawiaćbezświadków?
–Takjest,paniedoktorze–padłaodpowiedź
prostegoczłowieka.
AsbjørnKragniechciałpozwolićwysadzićsię
zsiodła.
–Jestemprzekonany–zacząłKrag–żepanStampe
przyszedłdociebieporadzićsięwsprawiepana
Folgefuchtla.
Powiekirządcyzatrzepotałytrwożliwie.Ciszaległa
wpokoju.
