Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Twójprzyjaciel
JoachimHøft
Kragzłożyłliststarannieispojrzałnazegarek.
Dochodziładziewiąta.
–Jeżelicinieprzeszkodzę!...–ach,jakież
tośmieszne.WszakodtygodniKragzanudzałsię
śmiertelnie.Nicanicmunieprzeszkadzało.
Listpochodziłodprawiezupełniezapomnianego
towarzyszamłodości,którymieszkałwFriedrichshald,
gdziezajmowałwybitnestanowiskospołeczne.Sądząc
ztreści,listniezawierałnicważnego.Zwykłezaproszenie
towarzyskie.Głównąjednakjegozaletąbyłoto,
żekończyłasięnuda.
Kragpostanowiłwyjechać.Wchwilępóźniejzdążał
Krag,wesołyizadowolony,wrazzesłużącymiwalizkami
nadworzeckolejowy.
TużprzywejściunaperonzobaczyłKragmłodego
agentapolicyjnegoipodszedłkuniemu.
–Dokądpanjedzie?–zapytał,witającsię,agent.
–Wyjeżdżamwosobistychsprawach.
–Daleko?
–Nie,tylkodoFriedrichshald.
–Friedrichshald–powtórzyłagent–ależ
toszczególne.
–Cóżwtymszczególnego,żejadoFriedrichshald
jadę?–zapytałKragilekkosięuśmiechnął.
–Słusznie–odpowiedziałagent–wgruncierzeczy
