Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
WSTĘP
wokresiedojrzewania,odchodząodwzorówprzekazywanychprzezprzod-
ków.WiesławSzewczyk(1996:27)opisujewsposóbnastępującyzjawiskoza-
kwestionowaniatradycyjnychautorytetówwponowoczesnymspołeczeństwie:
„Autorytetległwgruzach,bowiemzdemaskowanogojakouproszczenieprze-
mocy.Przestałbyćpunktemodniesienia,punktemwyjściaizwornikiemsensu
rzeczywistości.Teautorytety,którepozostały,uprawomocniająjużtylkosie-
bie.Znaczeniasąbezpańskieibezdomne.Rozsypanairozczłonkowanarze-
czywistośćtrwawoczekiwaniunaautora.Należyjąułożyćodnowa.Tyletyl-
ko,żekażdymoże(imusi)zrobićtonawłasnąrękę”.
Pedagodzyrównieżpodkreślajągwałtownyspadekpoziomuwychowania
zarównowdomu,jakiwszkole.AlinaRynio(1997:122)dowodzi,że„Mło-
dzieżjestcorazbardziejosamotniona,zdesperowanaizbuntowana.Często
więcodsuwasięodstarszychwprzekonaniu,żesamaznajdzieto,czegowła-
snydomiszkołajejniedały.Kryzysszkołyidomunaznaczonyjestniszcze-
niem,awkonsekwencjibrakiemautorytetówiosóbznaczących”.Wypiera-
niekulturywysokiejprzezkulturęmasowąprowadzidoniebezpiecznegore-
latywizowaniawartości,szczególnieetycznych,ipermisywizmumoralnego.
Młodzież,corazchętniejhołdującałatwymprzyjemnościom3,zainteresowana
własnącielesnością,podnoszeniematrakcyjnościseksualnejiestetycznej4,nie
szukatradycyjnychautorytetów(por.np.:Świda-Ziemba2000;Ożóg2002).
BarbaraMyrdzik(2005:62)taknatentematpisze:„Dzisiajmłodziakcentu-
jąswójnegatywnystosunekwobecwszelkichautorytetówlubtworząindywi-
dualny,częstotylkoaspektowyjegowizerunek.Zastępująautorytet»znaczą-
cychdorosłych«czyteżbohaterówwywodzącychsięzkulturywysokiej–wła-
snymimodelamizachowanialubkultempostacizkulturypopularnej”.Miro-
sławRewera(2008:8),powołującsięnaJanuszaMariańskiego(1996:119–120),
zwłaszczawśrodowiskumłodzieży.[...]Niezbędnejesttakżepodmiotowetraktowaniewy-
chowankawceluprzygotowaniagodoaktywnegouczestnictwawzmieniającychsięimma-
nentnierealiachwspółczesności.[...]Wtymzakresieszczególnąrolęodegraćmogąosoby
znaczące,obdarzoneautorytetem,reprezentująceuznanyporządek,regułyinormy,posia-
dającekompetencje,wiedzęicieszącesięuznaniemspołecznym”.
3Rynio(1997:122)taknatentematpisze:„Nihilizmczasów,wktórychżyjemy,swąprze-
granąpróbujeukryćwredukcjiwszystkiegodozabawy,arbitralnejzachętydosceptycyzmu
iswobodyobyczajów.Niczatemdziwnego,iżwtakimświecie,aczkolwiekwielesięmówi
ozachowaniudojrzałym,dojrzałościiautorytecie,wistocieniewielezabiegasięoto,abyfak-
tycznietworzyćzdrowyklimatdorozwijaniaosobowościdojrzałych.Obszarypatologiispo-
wodowaneniedojrzałościązrokunarokznaczniesięposzerzają”.
4Derber(2002:13)mówiwprostobezprecedensowymkulcieciaławewspółczesnejkul-
turze:„Przywiązywanienadmiernejuwagidowyglądustałosięźródłemwieluzaburzeń,co
pokazujerosnącaliczbaosóbcierpiącychnazaburzeniaodżywiania.Młodekobietyiwielu
mężczyznbudujepoczucietożsamościnaswejatrakcyjnościfizycznej”.
