Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żetowszystkodziałosięprzezemnie.Wtamtymczasie
przeszłominawetprzezmyśl,żegdybyniebyłomnie
naświecie,rodzicepewnieniewytrzymalibyrazemtak
długo.Naszczęściemojaprzyjaciółka,Kate,byłazemną
iwspierałamnieprzezcałytenciężkiczas.Powoli
zaczęłamsobieuświadamiać,żetoniebyłamojawina.
Byłamwtedytylkodzieckiem,amiłośćrodzicówsię
skończyłaniezmojegopowodu,aledlatego,żeichdrogi
zaczęłysięrozchodzić.
Teraz,gdymamsiedemnaścielatirozpoczęłam
ostatniroknaukiwEastSideHighSchool,mamnadzieję,
żebędzietomójnajlepszyczas.Możewkońcupoznam
kogośwartościowegoizakochamsięzwzajemnością?
Dotejporyniemiałamżadnegochłopaka.Myślę,
żeprzeztylelatprzyjaźńzKatebyładlamnie
wystarczająca.Jednak,gdypatrzyłamnaszkolnepary,
któreprzemierzałykorytarzeispędzałyprzerwyrazem,
czułamsięcorazbardziejsmutna.Chciałamsiępoczuć
kochanaprzezdrugąosobęidoświadczyćinnegorodzaju
szczęściaimiłościniżdotychczas.
–Kate!–Padłyśmysobiewramiona.–Takdługocię
niewidziałam!Jakminęływakacje?Corobiłaś
wHiszpanii?
–Spokojnie,Vicky.Maszmilionpytańnaraz,jak
zawsze.Poczekaj,niechcięprzytulę!Niewidziałamcię
wieki,kochana!–Przywarładomniemocno,poczym
kontynuowała:–Jeździliśmyzkuzynostwempocałym
kraju.Zorganizowalidlamnieniesamowitewycieczki.
ZaczęliśmyodBarcelonyistadionuCampNou.Moi
kuzynisąfanamiFCBarcelonyodzawszeipostanowili
