Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Żebywżyciubyłowięcejżycia
(RozmowaProfesorAnnyPajdzińskiej
zProfesoremRyszardemTokarskim)
Cieszęsię,Ryśku,żespodobałCisiępomysł,byzamiasttradycyjnego
wstępu,przedstawiającegodokonaniaJubilata,ofiarowaneCipracepo-
przedzićrozmową.Właśnierozmową,niewywiadem,maonabowiem
charakterdużobardziejnaturalny,spontaniczny,pozwolinamnieuda-
wać,żenieprzyjaźnimysięodlat,aTobie±mamnadzieję±umożliwi
pokazaniesiebiezróżnychstron,ukazanieswojegożyciazwłasnejper-
spektywy(azatemnamniedostępnej,tymwięcciekawszej).Zacznijmyod
tego,conapewnointeresujewieleosób:jaktosięstało,żewybrałeśstudia
polonistyczne,późniejzaśzostałeśjęzykoznawcą?Każdy,ktoCiebiechoć
trochęlepiejzna,wie,żejesteśuzdolnionyplastycznie,maszróżnepa-
sje±fotografujesz,interesujeCiębardzohistoriasztuki,zajmowałeśsię
stolarkąiogrodnictwem,wędkowałeśitd.,itd.Dlaczegonp.niezostałeś
architektemczyhistorykiemsztuki?
Musimyzacząćodszkoły.UczyłemsięwznanymradomskimLiceum
im.TytusaChałubińskiego.Terazwmiaręregularnieprzyjeżdżam
tamnawykładyczyspotkaniazlicealistami,alewmoichlatach
szkolnych,mówiącdelikatnie,prymusemraczejniebyłem.Bardziej
zajmowałymniezajęciaDpozaszkolne”.Gdybywspecjalistycznych
badaniachlekarskichniewykrytoumniejakiejśwadywzroku,to
pewnieukończyłbymkurspilotażuszybowców,zdalsząperspektywą
studiówwdęblińskiejszkolelotniczej.Marzyłomisięprojektowanie
17
