Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
◆HelenaBorowiec
Uwzględniapotocznąkonceptualizacjęświataiwykorzystujepojęcie
przedmiotutypowegojakokryteriumodniesienia(Bartmiński1988:
180-181;Tokarski1996:100).Rezultatemtegotypuopisuznacze-
niasąpojęciowemodelenazw,zawierająceobokcechwyrazistych,
utrwalonychwsystemiejęzykowym,takżekonotacjesłabe,zindy-
widualizowane.
Podmioteminterpretacjirzeczywistościsąużytkownicyjęzy-
ka,językzaśjejnarzędziem.Pojmowaniejęzykajakointerpretato-
rarzeczywistościwiążesięnierozłączniezkoncepcjąjęzykowego
obrazuświata(JOS)
10
.Zakładaona,żewkażdymjęzykunatural-
nymzawartyjestwłaściwyjegoużytkownikomzespółutrwalo-
nychwnimsądów,wyobrażeńisposobówkategoryzowaniazjawisk
świata.
Jeśliprzyjmiemy,żeDzakażdymsłowemczypołączeniemsłow-
nymkryjesięmniejlubbardziejutrwalonastrukturapojęciowa,która
pokazuje,wjakisposóbużytkownicyjęzykapostrzegająirozumieją
określonyobiektświatazewnętrznego,zachodzącewnimprocesy,
dokonującesiędziałaniaitp.”(Tokarski2013:35),tozaceloweuznać
należyzbadanietego,coowiużytkownicyjęzyka(sześcioletniedzieci)
wybierają,acopomijają;jakteelementytkwiąwświadomościjęzy-
kowejdzieci;jakiecechymająstrukturykognitywnepośredniczące
międzyznakamijęzykowymiaichodpowiednikamiwrealnymświe-
cie,czylijakiesąmechanizmykonceptualizacjiokreślonegowycinka
rzeczywistości.
Zagadnieniatechciałabymprześledzić,odwołującsiędointerpre-
tacjiznaczeniowychwyrazutata,któreuzyskałamwwynikuswoich
badań.
10
JęzykowyobrazświatarozumianyjestjakoDzbiórprawidłowościzawartych
wkategorialnychzwiązkachgramatycznych(fleksyjnych,słowotwórczych,skła-
dniowych)orazwsemantycznychstrukturachleksyki,pokazującychswoistedla
danegojęzykasposobywidzeniaposzczególnychskładnikówświata,panujących
wnimhierarchiiiakceptowanychprzezspołecznośćjęzykowąwartości”(Tokarski
1993:358).Por.teżrozumienietegopojęciaprzezBartmińskiego(1990:110).
94
