Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Badaniewarteterapiachniemożeprzebiegaćwedługschematunarysowanegonadesce
kreślarskiej.Jestjakmozaika–żebyułożyćwzór,trzebaposzukaćwłaściwychelementów
(Petersen,cyt.za:Stegemann,Hitzeler,Blotevogel,2015,s.63).
KonstruujemyżycieprzeztworzenieutrzymującegotożsamośćJa,którekolejnego
rankabudzisięprzeważnieniezmienione.Możnabyrzec,żejesteśmygeniuszam
nieprzerwanejopowieści
(Bruner,2010,s.200).
Cytaty,odktórychzaczynamksiążkę,zdająsięmówićzamnie
doniosłymgłosem.Wyjaśniamzaichpomocąmojepodejście
metodologiczneikonstruowanietekstuwformie
autoetnograficznegozapisupodjętychbadań.Jesttodlamnie
niewątpliwienajwłaściwszaformaprzedstawieniadługich,
bosiedmioletnichbadańiobserwacji.Siedemlatżyciasączęścią
mojejosobistejhistorii.Wtejnarracjigłosmajądzieci
doświadczającechoróbnowotworowych,którepozwoliłymiwejść
wświatswoichindywidualnychhistoriipodczasmojejpracy
wolontariackiej,wcharakterzearteterapeuty,wKlinice
TransplantacjiSzpiku,OnkologiiiHematologiiDziecięcej
weWrocławiu.
Nowahumanistycznametodologiabadańdomagasięnowego
językaichopisu,abyuzupełnić,poszerzyćpolewidzenia
pozytywistycznejnauki.Języktensytuujesiępomiędzypsychologią,
filozofiąasztuką.Takijęzykimojepodejściejakobadacza
–obserwatorazdolnegodoempatii,przyjmującegoperspektywę
drugiegoczłowieka–pozwalanadotarciewteobszary,doktórych
nowoczesnetechnologienaukoweniesąwstaniedotrzeć,awięc
doemocji,uczuć,wyobraźni.Dilthey(Alechnowicz-Skrzypek,
2016)onaukachhumanistycznychpisał,żebadającrzeczywistość
ludzką,opierająsięnawewnętrznymdoświadczeniuczłowieka.
Jedynieprzezhistorię,kulturę,rozumiejączachodzącewnim