Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jest–jakwspomniano–drugimwydaniemwstosunku
dowcześniejszegowydaniawramachNowegoPrzymierzaiPsalmów.
Tekstgłównyniniejszegoprzekładutrzydziestudziewięciuksiąg
StaregoPrzymierzaniejestkonsekwentnymtłumaczeniemtekstu
masoreckiego(MT)podanegowBHS.Znalazływnim
odzwierciedlenierównieżwariantytekstoweBHQ,PS,ZMM
iG.Dobórwariantówtekstuwyjściowegopodporządkowanybył
koncepcjispójnościlogicznejtekstuStaregoPrzymierza,aletakże
spójnościlogicznejjegotekstuzpismamiNowegoPrzymierza.Tam,
gdzietekstgłównyodbiegaodMT,zostałotowyraźniezaznaczone
iopatrzoneuwagamikrytycznymi.Zaznaczyćprzytymnależy,
żewniniejszymwydaniuuwzględnionotylkoważniejszewarianty
tekstoweBHQ,PS,ZMMiG.
Takiepodejścieuzasadnionejesttrzemawzględami:(1)Odkrycie
zwojówznadMorzaMartwegorzuciłonoweświatłonatekst
masorecki,aprzeztonaSeptuagintę,któradziękitemuzyskała
naznaczeniu.(2)SamaSeptuaginta,pojmowanawtychrozważaniach
jakogreckiprzekładksiągBibliihebrajskiej,podobniejakniniejszy
przekład,niejestkonsekwentnymtłumaczeniemtekstumasoreckiego
wtakiejformie,wjakiejpodajegoBHS.TekstSeptuagintyjest
wniektórychprzypadkachbardziejzgodnyztekstemmanuskryptów
znadMorzaMartwego,awconajmniejdwóchprzypadkach,ztekstem
dokumentówdziśjużnieznanych.Jesttootyleważne,
żezSeptuagintykorzystaliautorzyNowegoTestamentu.(3)
Konsekwentneprzekładanietekstumasoreckiegoczasemniepotrzebnie
wprowadzadoPismaŚwiętegoStaregoiNowegoPrzymierza
rozbieżnościznaczeniowe,cojestszczególnieważnewprzypadku
starotestamentowychcytatówwNowymPrzymierzu.
TetragramJHWH
WystępującepowszechniewStarymPrzymierzuimięwłasneBoga,
oddawanowformiePANrównoważnejJHWH.Tamjednak,gdzie
domagałsiętegokontekst,użytotetragramuJHWH,tj.hbr.י
ה,który
ו
ה
zwokalizowanybrzmi:Jahwe.WczasielekturyCzytelnikpowinien
odczytywaćTetragramjako„Pan”,chybażewyjątkowewzględy
narzucająodczyt„Jahwe”.
Wcytowaniuniniejszejpublikacjizalecasięteżzamienianie
