Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
apotemznieważyłjąpublicznie.Zbytbrudnycynizm
ujawniłsięwtejsprawie.NazywanoStawroginazbirem,
mówiono,żeznieważaludzidlasamejprzyjemności
znieważania.BarbaraPietrownaniepokoiłasięimartwiła.
StiepanTrofimowiczuspokajałją,żetosąpierwsze
burzliwewybrykizbytbujnejnatury,żemorzepowróci
wswojebrzegiiżetowszystkoprzypominamumłodość
księciaHarry’ego,którywdramacieSzekspirahula
zFalstaffem,PoinsemiMrsQuickly[25].Tymrazem
BarbaraPietrownaniekrzyczała:„Cozagłupstwa,
cozagłupstwa!”,jakzwykłabyłaostatnimiczasy
odzywaćsiędoStiepanaTrofimowicza;przeciwnie,
słuchałauważnie,kazałasobiedokładniewszystko
opowiedzieć,nawetsamawzięładorąkSzekspira
inajdokładniejodczytałatonieśmiertelnedzieło.Nie
uspokoiłotojejjednak,azresztąipodobieństwasięnie
doszukała.Nerwowooczekiwałaodpowiedzinakilka
swoichlistów.Odpowiedziwkrótcenadeszły,awśródnich
fatalnawiadomość,żeksiążęHarrymiałnarazażdwa
pojedynki,obydwazwłasnejwiny,zabiłnamiejscu
jednegozeswychprzeciwników,drugiegoporanił,
izateczynyoddanyzostałpodsąd.Sprawaskończyłasię
degradacją,pozbawieniemprawioddaniemwinowajcy
wstopniuszeregowcadojednegozpułkówpiechoty.Tak
łagodnywyrokzawdzięczałStawroginspecjalnym
względom.
Wroku1863zdołałsięjakośodznaczyć;udekorowano
gokrzyżemimianowanopodoficerem,awkrótcepotem
oficerem.[26]WtymokresieBarbaraPietrownawysłała
dostolicyprzynajmniejsetkębłagalnychlistów.Naraziła
sięnawet,wtakniezwykłychokolicznościach,napewne
poniżenia.Poodzyskaniurangimłodzieniecnaglepodał
siędodymisji,leczdoSkworesznikznównieprzyjechał,
adomatkizupełnieprzestałpisywać.Dowiedzianosię
wreszcieodosóbtrzecich,żewróciłdoPetersburga,lecz
wdawnymtowarzystwiejużgoniewidywano.Znikłjak
kamieńwwodę.Odszukanogowkońcuwjakimś
dziwnymotoczeniu.Przylgnąłdoszumowin
petersburskich,obcowałzjakimiśurzędniczynamibez
