Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
R
OZDZIAŁ
I
W
IELOWYMIAROWOŚĆ
RADZENIASOBIEZESTRESEM
WOKRESIEPÓŹNEJDOROSŁOŚCI
Starośćstanowiostatnietapżyciaczłowieka.Tafazarozwoju
niejestpozbawionanowychwyzwań,któremożnapostrzegać
jakosytuacjetrudne,wywołującenapięcieistres.Wstarościczło-
wieknarażonyjestnadziałanielicznychstresorów,mogących
utrudniaćprocesprzystosowaniasiędonowegoetapużycia.Wie-
lezdarzeń,wynikającychznaturalnegoludzkiegocyklużycia,
zachodzącychwstarościwymagaadaptacjiistosowaniaróżno-
rodnychzachowańzaradczych.Stawiaonaprzedjednostkąspecy-
ficznezadaniarozwojowe,któremożnarozważaćwkategoriach
stresustarości.Osobastarszamusiwykazaćsięelastycznością
wdziałaniu,gdyżniejednokrotniepojawiającesięsytuacjetrudne
wymagajązmianypostawy,przewartościowaniacelów.
Seniorzydoświadczająwięcejwydarzeńocharakterzeutratyniż
osobymłodsze(Kuryś-Szyncel,2017).Towłaśniewtymokresie
pojawiasięmnóstwozmianinastępujekumulacjadoświadczeń
typustrata.Każdazmiana–pozytywnaczynegatywna–może
prowadzićdozaburzeniahomeostazy.Wszystkietrudnewyda-
rzeniazróżnąsiłąwpływająnanastrój,myślenieifunkcjono-
wanieczłowiekastarego.Uświadomieniesobieznaczeniatychsy-
tuacjiiichnieodwracalnościmożesprawić,żeosobastarsza
9
