Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
SłowaDerridypotwierdzałymojąintuicjęnatematroli,
jakąopowieśćmożeodegraćwnaszymżyciu.
Prawoliteraturyzzasadyzmierzadoodrzuceniabądźzawieszenia
prawa.Pozwalawięcnaprzemyślenieistotyprawa
wdoświadczeniuowego„powiedziećwszystko”.Jesttoinstytucja,
którazmierzadoprzekroczeniainstytucji.[5]
Wydawałomisięcoprawda,żeonjedynieudaje
miłośćdoliteratury(znajdowałemnatodowodywjego
pismach),alezgadzałemsięznimwkwestiach
zasadniczych.Gdypisałomłodościspędzonej
wAlgierii,gdziedoświadczyłprzemocyfizycznej
isymbolicznej,gdziezarównonapoziomie
systemowym,jakiwcodziennychrelacjach
międzyludzkichspotykałsięzprzykładamirasizmu,
antysemityzmuiobyczajowegokonserwatyzmu,
miałemwrażenie,żejakimścudemudałomusię
wyrazićpółświadomieodczuwanąfrustracjęludzi
urodzonychwPolscepodkonieclatsiedemdziesiątych
inapoczątkuosiemdziesiątych.Przyklaskiwałemmu,
gdywyznawał,żezamłoduoliteraturzemyślał„jako
kresierodzinyispołeczeństwa,któreona
reprezentowała,nawetjeślirodzinatabyłaskądinąd
ofiarąprześladowań”[6].
Wobec„prawa”znajdowaliśmysięwpozycji
Kafkowskiegoczłowiekazprowincji,którytkwi
naporzuconymprzezwszystkichposterunku.Tak
właśnie–toonjestnaposterunku,aniepilnujący
budynkuodźwierny,którywykonujeswojezadanie,
byzarobićnażycie(pozatymwtejroliwystępuje
aktor,jedenzwielupodobnychdosiebieaktorów,
wymieniającychsięzgodniezgrafikiemdyżurów
–istnieniatejmistyfikacjiczłowiekzprowincjinie
podejrzewa,oślepionyświatłemstarychlamp,
jawiącymmusięjakoblaskautorytetuwykształconego
wprzeszłości).
