Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
końcamiałnadzieję,żesiostrazostaniezmamą
wdomu.
–Dowiedziałamsię,żejużniedługomasięzacząć
powstanieimusząnasszybkoprzeszkolić.
–Teżotymsłyszałem.Ażciarkimnieprzecho-
dzą.Pamiętaj,mamanaraziemaoniczymniewie-
dzieć,dobrze?
–Oczywiście.Atykiedybędzieszmiałszkolenie
iprzysięgę?
–Mówiłemci.JutrowidzęsięzLeonemiwszyst-
komipowie.
Rozmowęprzerwałyniemieckiekrzykiiko-
mendy–napodwórkowpadłpatrol.ZosiaiAntek
podbieglidookna.Zobaczyli,jakNiemcyspraw-
dzajądokumentyLeona,któryjeszczeniezdążył
wyjechaćzpodwórka.Nierazwidzieli,jaknaulicy
niemieckiepatrolesprawdzajądokumentyprze-
chodnia,aczasemnawetjakwywożąludziswoimi
ciężarówkami,lecznigdyjeszczeniedziałosięto
naichpodwórku.Wtedydopokojuweszłamama
ipowiedziała,żebysięodsunęliodszyby.Pochwili
niemieckiegłosyustały.
–Chybaposzli.Sprawdzę–powiedziałamama
iostrożniewyjrzałaprzezokno.–Poszlisobie–do-
dałazulgą.
24
