Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wyodrębnienia.TematytezostałyjużwcześniejopracowanewpodręcznikuflŻywność
azdrowieMautorstwaHenrykaGertiga,wydanymprzezWydawnictwoLekarskiePZWL
w1996r.(którybardzożyczliwiezostałprzyjętyprzezliczneśrodowiskaakademickie)
iznacznierozwiniętewIIwydaniuksiążkipt.flŻywnośćazdrowieiprawoM.
Wtejsytuacji,przystępującdoopracowanianowegopodręcznikazbromatologii,prze-
znaczonegoprzedewszystkimdlastudentówfarmacji,świadomiepominęliśmypro-
blemydotyczącezagrożeńiustawodawstwa.Tymsamym,zakrestematycznypodręcz-
nikaobejmujewiedzęożywnościijejwartościodżywczej,poszerzonąoniektóreele-
mentyzwiązanezżywieniemczłowieka.
Podręcznikskładasięzdziesięciurozdziałów.Wewstępie,wprawdziewograniczonym
zakresie,staraliśmysięuwzględnićhistorięzwiązanązbadaniemżywnościorazodży-
wianiemsięczłowiekawpowiązaniuzestanemjegozdrowia.Wtrzechkolejnychroz-
działachomówionowystępującewżywnościskładnikiodżywcze.Jedenztychrozdzia-
łówobejmujewęglowodany,białkaiaminokwasyorazlipidy.Zewzględunaszczególną
rolę,jakąodgrywajątłuszczowceorazkwasytłuszczowewżywieniuczłowieka,tym
właśnieskładnikompoświęconowięcejuwaginiżwęglowodanomibiałkom.Ztychsa-
mychwzględówwitaminyiskładnikimineralneomówionowoddzielnychrozdziałach.
Przyomawianiuskładnikówodżywczychuwzględnianotakżemetodywykorzystywane
doichoznaczania,comaszczególneznaczeniedlaspecjalistówzajmującychsięoceną
wartościodżywczejżywności.Wiedzaztegozakresuniebyłabyjednakpełna,gdybynie
zwróconouwaginaprzemianyskładnikówodżywczych,którezachodząworganizmie
człowieka.Dlafarmaceuty,atakżelekarza,dużeznaczeniemaznajomośćinterakcji,któ-
rezachodząpomiędzylekamiiskładnikamiodżywczymiorazsubstancjamiobcymi.Pro-
blematycetejpoświęconokolejnyrozdział.Ogólnącharakterystykęgrupżywnościpo-
traktowanojakosamodzielnyrozdział,ograniczającjednakzakrestejwiedzydoniezbęd-
negominimum.Uwzględnionorodzajeśrodkówspożywczychwdanejgrupie,składche-
micznyiwartośćodżywczą.Wograniczonymzakresiepotraktowanezostałyaspektyzdro-
wotne,związanezokreślonągrupążywności,gdyżtetematyzostałyszerokoomówione
wewcześniejwydanympodręcznikuflŻywnośćazdrowieiprawoM.
Problematykadotyczącażywieniaczłowiekaomówionazostaławtrzechkolejnychroz-
działach,przyczymszczególnąuwagęzwrócononaracjonalnysposóbodżywianiasię
różnychgrupludnościorazmetodyocenysposobużywieniaistanuodżywienia.Far-
maceuta,kontaktującysięzpacjentemtakżejakodoradcawsprawachprofilaktykizdro-
wotnej,musibyćzorientowanywpodstawachdietetyki,którezostałyprzedstawione
wrozdzialeIX.Ostatnirozdziałpoświęconoalternatywnymsposobomodżywiania,po-
nieważtaproblematykajestszerokoomawianawróżnychśrodkachprzekazu.Chodzi-
łooto,abywsposóbobiektywny,naukowouzasadniony,przekazaćpozytywneinega-
tywneaspektystosowaniaróżnychdiet,któreniekiedymogąszkodliwieoddziaływać
nazdrowieczłowieka.
OddającdorąkCzytelnikówpodręcznik,wyrażamyprzekonanie,żestaniesięonprzy-
jaznynietylkodlastudentówfarmacjiiinnychkierunkówstudiów,lecztakżedlawszyst-
kichzainteresowanychproblematykąjakościżywnościiżywienia.Wdzięcznibędzie-
myzawszystkieuwagi,takżekrytyczne,któreprzyjmiemyzpełnąświadomością,że
dalekonamdoideału.
Prof.drhab.HenrykGertig
Prof.drhab.JuliuszPrzys³awski
6