Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Patrzymywlustroimyślimy:„Matko,tonaprawdęja?Jakimcudemprzybyłomityle
kilogramów?”.Myślimyteż,rzeczjasna,oswoimświeciewewnętrznym
ofantazjach,myślachiuczuciach,jakienamtowarzysząiwobecnichrównież
potrafimybyćkrytyczni.Naszeżyciewypełniajązaleceniadotyczącetego,
copowinniśmy,aczegoniepowinniśmyrobić,cowypada,aconie,comusimy,
aczegonamniewolno.Żadneinnezwierzęniemyślioswoichfantazjach,uczuciach
imyślach,nieoceniaich,nieżywidonichniechęci,nieboisięichaniniestarasię
ichuniktak,jakcowiek.Nazywamytosamokrytycyzmem,aosoby,którym
brakujepewnościsiebie,częstowobecsiebiesuroweikrytyczne.Zwalniając
tempo,możemydogłębniezbadaćnaturęswojegosamokrytycyzmuiwiadomić
sobie,jaktrwałyinieprzyjemnyonbywa.
Czasamioczywiściezdecydowaniepowinniśmybyćświadomiswoichbłędów
ichciećsiępoprawić.Niechodzioto,byśmyniebylirozczarowaniobrotemspraw,
aleoto,jakradzimysobiezowymrozczarowaniem.Czyodnosimysiędoniego
otwarcie,szczerze,życzliwieiwspierająco,czyraczejsurowoiagresywnie,przez
coczujemysięjeszczegorzej?Współczucie,jakzobaczymy,niepolega
naniedbałościiniefrasobliwości,aleraczejnaogólnierozumianymwspieraniusię
izachęcaniudorobieniawszystkiego,cownaszejmocy!
DoktorWelfordpomaganamzrozumieć,żeowaskłonnośćdonegatywnych
odczućimyślidotyczącychwłasnejosobymożebyćbardzoszkodliwa.Pomaganam
teżuznać,żezewzględunato,jakzostałzaprojektowanynaszmózg,stosunkowo
łatwowykształcamynawykkrytykowaniasiebie.Jesttorzeczywiścieuniwersalna
ludzkacecha,zaktórąjednaknieponosimywiny
.
Wszaktonie
myzaprojektowaliśmyswójmózg,wrazzjegorozmaitymizdolnościamiodczuwania
emocji,myśleniaifantazjowania.Niemyzaprojektowaliśmywłaściwenamzdolności
złożonegomyśleniairozpamiętywania.Niewybraliśmyteżswojegopochodzeniaani
własnychgenów,któreoddziałująnato,żejesteśmymniejlubbardziejskłonnialbo
dożyczliwościdlasiebiesamychidowspieraniasiebie,albodokrytycyzmuwobec
siebie.
Każdyznasposiadainnegeny,talentyizdolnościorazpochodzizinnego
środowiska.Wszystkotosprawia,żeróżnimysięmiędzysobą.Zatempodczasgdy
niektórzyludzieniezwykleinteligentniizdobywająNagrodyNobla,innimniej
inteligentniimajątrudnośćzopanowaniemumiejętnościczytaniaipisania;podczas
gdyjedniwytrawnymimówcami,drudzynieśmialiimęcząsię,żebycokolwiek
zsiebiewydusić.Otogłówneprzesłanieniniejszejksiążki:wszyscyjesteśmywtym
samymmiejscuibezwzględunato,jaksilnyjestgradzajadłychstrzałlosu,relacja
każdegoznaszsobąsamymjestniezmiernieważnawkontekścietego,jakradzimy
sobiezżyciem.Badaniadowodzą,żeimwięcejwspółczuciaokazujemysobie
samym,tymszczęśliwsijesteśmyitymbardziejrośnienaszarezyliencjawobliczu
życiowychtrudności.Ponadtowwiększymstopniupotrafimyzwrócićsiępopomoc
iodczuwamywiększewspółczuciedlainnych,przezcodobrzejestmiećnas
zaprzyjaciół.
Współczuciebywaniekiedypostrzeganejakoprzejawmiękkościlubsłabości,jako
oznakabyciamiłym,uśpieniaczujnościczyniedostatecznejwytrwałości.Jest
toogromnybłąd,gdyżwrzeczywistościwspółczuciewymagaodwagi,aniekiedy
otwartościnabolesneuczuciainanaukęichtolerowania,namierzeniesię
zkłopotliwymiemocjami,trudnościamiirozczarowaniemsobą.Współczucienie
oznaczaodwracaniasięodtrudnościemocjonalnychczyoddyskomfortuanipróby
pozbyciasiętychże.Oznaczaonozauważanie,kiedyjesteśmywobecsiebie
krytyczniidziałamywsposób,którymożeokazaćsięniepomocny,anastępnie
podejmowanieświadomejdecyzji,żebędziemywspółczujący,generującwewnętrzne