Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
mapodnieśćnaduchukróla,Franciscozadbawięc
ojakość,posiłkującsięcytatemzWergiliusza.Ferdy-
nandsuniedobrzegupewnie,majestatycznie,niczym
mitycznewęże,którewyłoniłysięzmorskichgłębina
zgubętrojańskiegokapłanaLaokoonaijegosynów(por.
s.205).Taefektownacytacjaprzydajesiłyświadectwu,
aleujmujemuwiarygodności.Czyzapożyczonyopis
możebyćprawdziwy?UTak,napewno/Dotarłdo
brzegu”(II1.113-114),zapewniaFrancisco.Nieza-
leżnieodzwielokrotnianychobrazówsztormuwsztuce
szalejejeszczeinnaburza.Tytułowatempest,rozumia-
najakowstępnyetapprzemianyalchemicznej,kiedy
wrzącecieczeoddająbrudy.Tabulgoczącapralniajest
wgruncierzeczyzapowiedziąwielkiegowrzeniasumień,
jakieprzygotowałdlaswychwinowajcówProspero.
Ostatniopiszesztormkról,jużpouczonyprzezAriela
opedagogiitejpodrobionejkatastrofy:
Potworne!Potworne!
Zdawałomisię,żemorskiebałwany
Mówiąmionim,wiatrśpiewa,pioruny
Dmąjakorganygroźnymbasem-imię
Prospera!(III3.95-99)
KiedyjednakzdziesiątkowanizpozoruNeapolitańczycy
budząsięnalądzie,sąwzaskakującodobrejformie.
UJakpoprzepierce”(I2.216),ironizujeAriel.Tylko
Alonsoszukasyna.Spośródresztyniktniewspomina
ojedzeniu,dopókigoniezobaczy,niebrakteżni-
czymnieuzasadnionejwiarywszczęśliwypowrótdo
domu.Reakcjerozbitkówzdająsięspowolnione,tema-
temrozmówjestklimat,planynaprzyszłość;trochę
