Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Czynnikiwpływającenacharakterożywienia
21
Wjakimstopniuwiększaodpornośćgospodarkinaniekorzystneszokipomaga
wfazieożywienia,nawetjeślisiłąrzeczyjestonowwczasmniejspektakularne?
Czyożywienieposilnymspowolnieniuwzrostuprzebiegaodmiennieniżpo
recesjiprzyanalogicznymosłabieniuwzrostumierzonymwpunktachprocen-
towych?
Wjakimstopniuożywieniejestwywoływaneipodtrzymywaneprzezantycyklicz-
politykęmakroekonomiczną,wtymprzezefektymnożnikowe?
Czynarzędziapolityki,ktrewnajwiększymstopniuprzyczyniająsiędozakoń-
czeniakryzysu,totesame,ktrenajlepiejsłużątrwałemuożywieniu?
Niezależnieodwskazanychkwestiiutrudniającychtrafnąinterpretacjęcharak-
teruożywienia,wbadaniachempirycznychkoniecznestajesięjegojednoznaczne
zdefiniowanie.Cenątegoograniczeniawporwnywalnościuzyskanychwyni-
kwprzezrżnychautorw,wynikającezarbitralnościprzyjętychdefinicjioraz
wykorzystanychwanaliziewskaźnikwkoniunktury.WpracyCerry,Panizzy
iSaxeny(2009)ożywieniejestnp.definiowanepoprzezliczbęlatoddnarecesji,
wktrychtempowzrostujestwyższeniżwpźniejszejfazieekspansji.
1040Czynnikiwpływające
nacharakterożywienia
Mimożeobecnykryzysbyłdlaekonomistwbardzodużymzaskoczeniem,to
szybkozdalisobiesprawę,żekoniecznejestpodjęcieszybkichizdecydowanych
działań,nawetprzybardzoniepełnymzrozumieniujegoprzyczynimechanizmw.
Zachowaniepolitykwgospodarczychbyłobardzopragmatyczneimiałoniewiele
wsplnegozdominującymiteoretycznymipoglądamigłwnejekonomiinatemat
wahańkoniunkturalnychizasaddobrejpolitykimakroekonomicznej.Pragmatyzm
polegałwtymprzypadkugłwnienaposzukiwaniuporwnywalnychdoświadczeń
zprzeszłości.Ponieważtymrazemkryzysfinansowywystąpiłwkrajachwysoko
rozwiniętych,właściwiejedynymhistorycznympunktemodniesieniamgłbyć
tylkoWielkiKryzyslat30.XXwieku,stądsięgnięciedodorobkustanowiącego
teoretyczneuoglnieniedoświadczeńtamtegokryzysuitymsamymdonarzędzi
obiecującychograniczeniemożliwychskutkwkryzysu.
Jakwynikazrozważwpodrozdziale1.2,trudnojestoczekiwaćszybkiego
przełomuwbadaniachteoretycznych,ktrymgłbyzaowocowaćnowąoglnąteorią
nietylkosyntetyzującądorobektradycjineoklasycznejikeynesistowskiej,ale
rwnieżuwzględniającąnajbardziejwartościoweelementyszkłspozagłwnego
nurtu.Wtejsytuacji,nieczekającnaprzełomteoretycznyizdającsobiesprawę,że
adekwatnośćiprzydatnośćlekcjizWielkiegoKryzysujestjednakograniczona,
ekonomiściskierowaligłwnywysiłeknaporwnawczebadaniaempiryczne.
Szybkiemurozwojowitychbadańsprzyjałoprzedewszystkimto,żekryzysnietylko
sięprzedłużał,wchodzącwkolejnefazyiobejmująckolejnesektory,aletakże