Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
giczne.Uważał,żestanychorobowesąnaruszeniemtejrównowagi.
Barner,akceptującgłówneideeTacheniusaosolach,jakoproduktach
reakcjikwasówizasad,byłjednakkrytycznywobeccałegoszeregu
jegostwierdzeń.NieukrywałzresztąswojejwyraźnejodTacheniusa
zależności.Przeciwnie,wyraźniejąpodkreślał.
DziałalnośćBarneraprzypadłanaczas,kiedydochemiiwcoraz
większymstopniuprzedostawałysiępoglądyatomistyczne.UBarne-
ranienapotykamyjakiegośwmiaręsystematycznegowykładutakich
poglądów.Alejegosposóbobrazowaniaprzemianchemicznychnie
pozwalawątpić,żepoglądytakiepodzielał.Takwięc,zdolnościko-
rodującekwasówtłumaczyłbudowąichcząsteczek,którychkształt
miałsprzyjaćichwciskaniusięwstrukturymetali.Podobnie,zdol-
nośćrtęcido„,mieszaniasię”zewszystkimiinnymiciałamizależeć
miałaodsubtelnejbudowyjejczęści.Dodajmytutaj,żewprawdzie
Barnernajczęściejmówio„częściach”(partes)ciał,tosporadycznie
pojawisięteżwjegotekścietermin„particula”–cząsteczka.wyraźnie
nawiązującydoterminologiiatomistycznej.Wkońcuijegosposób
rozumieniaprzekształceniachemicznego,jakooddziaływaniasiłakcji
ireakcjimiałteżwyraźneatomistycznekoneksje.
Innym,charakteryzującymczasybarnerowskiewchemiiobjawem,
byłocorazszerszeużyciewagi,jakonarzędziakontrolireakcjiche-
micznej.Barnerrozumiejejpotrzebęizaleca,abystaraćsięzawsze
ustalaćstosunkiwagowepomiędzywziętymidoreakcjiingredientami
ioznaczaćwagowojejwydajność.Aleprzykładwłasnegoużyciame-
todywagowej,podanyprzezBarnera,jestcałkowiciechybiony.Starał
sięonsprawdzićtwierdzenieRolfinciusa,żewreakcjitartaruz„ży-
wymwapnem”(tlenekwapnia),ciężarwapnazmniejszasię.Barner
wskazywał,żeciężarwydzielonegozmieszaninyreakcyjnejwapnabył
45
