Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.TeoriaWernera
11
A.Wernerwprowadziłpojęciezwiązkukoordynacyjnegoorazpojęcielicz-
bykoordynacyjnej.Zaproponowanaprzezniegostrukturaoktaedrycznazwiąz-
kówkoordynacyjnychpozwoliłanawyjaśnienieliczbyjonówchlorkowych
strącanychjonamisrebra1analogiczniedoteoriiBloomstranda,aponadto
wyjaśniaładanekonduktometryczne.Dodatkowozaoktaedrycznymotoczeniem
jonukobaltu(III)przemawiaistnienietylkodwóchizomerów[CoCl
2(NH
3)
4]Cl.
OstatecznympotwierdzeniemsłusznościteoriiWernerabyłasyntezaanalogicz-
negozwiązkukobaltuzligandemdietylenoaminowym,któregoizomercis,
wodróżnieniuodizomerutrans,wykazujeizomerięoptyczną.
Problemem,jakinapotkałateoriaWernera,jestregułaoktetu,którego
rozwiązaniembyłouwzględnienieorbitalidjonucentralnego.Jednaknatakie
rozwiązanieproblemunależałopoczekaćdoopracowaniabudowyelektronowej
pierwiastkówizwiązkówchemicznych.
BiorącpoduwagęteorięWernera,możemyzdefiniowaćzwiązkikoor-
dynacyjnejakozwiązkichemiczne,wktórychmożnawyróżnićjedenlub
więcejatomów(jonów)centralnychotoczonychprzezinneatomy(jony)lub
cząsteczkizwaneligandami,przyczymprzynajmniejjednowiązaniechemicz-
newtymukładziemusimiećcharakterwiązaniakoordynacyjnego.Liczbę
koordynacyjnąokreślasięjakosumarycznąliczbęwiązańkoordynacyjnychσ
międzyatomem(jonem)centralnymaligandami.Atom(jon)centralnyzwiązku
koordynacyjnegocharakteryzujejegostopieńutlenienia,któryjestformalnym
ładunkiemprzypisywanymtemuatomowi(jonowi).Stopieńutlenienianiejest
równoznacznyzwartościowościąatomu(jonu)centralnegoanizrzeczywistym
ładunkiemnaatomie(jonie)centralnym.