Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
1.TeoriaWernera
Zewzględunacałkowityładunekcząsteczkizwiązkikoordynacyjnemo-
żemypodzielićna:
jonowe(kationowe,anionowe),
obojętne.
Zuwaginaliczbęatomówcentralnychwcząsteczkachzwiązkówkoordy-
nacyjnychtedzielimyna:
związkikoordynacyjnemonojądrowe1jedenatomcentralny,
związkikoordynacyjnewielojądrowe1dwalubwięcejatomówcentralnych,
klastery1trzylubwięcejatomów(jonów)centralnych,międzyktórymi
występująwiązania.
Ligandywzwiązkachkoordynacyjnychmogąbyć:pojedynczymijonami
pierwiastków(np.jonychlorowców),atomami(np.tlen)lubcząsteczkami
nieorganicznymi(np.:N
2,NO,CO,H
2O)iorganicznymi.Jeżeliwzwiązku
koordynacyjnymwystępujewiązaniemetal-węgiel,tozwiązkitegorodzaju
nazywanezwiązkamimetaloorganicznymi.Ligandyzewzględunasposób
koordynacjidoatomu(jonu)centralnegodzielisięna:
jednodonorowe1jedenatomdonorowywcząsteczceliganda,
wielodonorowe1bi-,tri-,tetra-…,donorowe,wktórychwystępująodpo-
wiednio2,3,4atomydonorowewiążącesięzjonemcentralnym.
Zkoleiinnypodziałligandówopartyzostałnaichwłaściwościachdo-
norowo-akceptorowych.Ztegowzględuwyróżniasięligandyσ-donorowe,
π-donoroweiπ-akceptorowe.