Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Phillimore’aprułytoniesiedmiumórz,anatysiącach
morgówposiadłościrodzinnychdojrzewałatrzcina
cukrowa.AlecEdenwidziałnaszyidziewczęcia,jako
symboljejstopniaimajątku,słynnysznurpereł,który
staryPhillimoreprzywiózłzLondynu,zapłaciwszy
zaniegosumę,którawprawiławzdumieniecałe
Honolulu.
Właścicielfirmy
MeekiEden
wpatrywałsięciągle
jeszczewkotłującąmgłę.Jakrozkosznebyło
wspomnienieowegoczarownegowieczora,pełnego
zapachuegzotycznychkwiatów,owianegostłumionym
szmeremrozbijającychsięoskałyfal!Jakprzezzasłonę
widziałbłękitneoczyAlicjiwznoszącesięnieustannie
kuniemu.Jeszczewyraźniejzaś–bomiałobecnieokoło
sześćdziesięciulatibyłdoświadczonymkupcem–widział
jejwielkiebłyszcząceperły,którychgorącyblaskchwytał
pełnięświatłajakwmagicznymzwierciadle...
Fi–wzruszyłramionami–upłynęłojużokrągło
czterdzieścilatiodtegoczasustałosiębardzowiele.
NaprzykładmałżeństwoAlicjizFredemJordanem,
awkilkalatpóźniejurodzinyjejjedynegodziecka
–Wiktora.Edenuśmiechnąłsięgorzko.Jakźletrafiła,
dająctemulekkomyślnemu,głupiemusmarkaczowi
towieleobiecująceimię!
Niechętniezwróciłsiędobiurka.Zpewnościąjakaś
głupotaWiktoradałapowóddosceny,którarozegrasię
wkrótcewjegobiurze.
Edenzagłębionybyłgorliwiewodczytywaniupoczty,
gdysekretarkajegozaanonsowaławkilkaminutpóźniej
zapowiedzianegogościa.
