Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
PawełMajewski
będzietąksiążkąrozczarowany.Jesttobowiemksiążkamiędzyinnymiotym,
jakspieranosięwPolsceoto,coznaczyDgraćChopinanajlepiej”,otym,że
nigdynieosiągniętowtejsprawiezgodyaninawettrwałegokompromisu.
Niestaramysięrównieżzgromadzićtuwszelkichopowieścizzakulis
orazosobistychwspomnieńuczestnikówijurorówKonkursów.Istnieje
kilkaksiążekzewspomnieniamitegorodzajuidonichodsyłamyzaintere-
sowanych.Jednak,ponieważniechcemyteżtworzyćnudnegorepertorium,
umieszczamywzmiankioepizodachilustrującychdziejeKonkursunietylko
jakowzniosłejcelebracjisztuki,lecztakżejakowydarzeniatworzonegoprzez
ludzi–omylnych,mającychsłabestronyipopełniającychbłędylubgafy.
Ważnymelementemkonstruowanegoprzeznasobrazusąrównieżwizerunki
KonkursuwświadomościzbiorowejPolakóworazrozmaiteinicjatywykul-
turalnepodejmowanenajegoperyferiach.
II.Uwagimetodologicznedotycząceinterpretacji
KonkursuChopinowskiegojakofenomenu
kulturowego
NaprzełomiewiekówXXiXXIhumanistykaświatowadoświadczyła
wielunowychwrażeń.WlawinieDzwrotów”nastąpiłmiędzyinnymizwrot
wstronęanalizysztukwykonawczychwichaspektachfenomenalnych.
Oznaczato,żezamiastpisaćtekstyoinnychtekstach,jaktosiędziałoprzez
ostatniedwastulecia,akademiccyhumaniścizaczęlipisaćtekstyoobrazach,
dźwiękachidziałaniach.
Niejestłatwozdaćsobiesprawęzeskalijakościowychzmian,któreprzy-
niosłatametoda.Pozornieniesąonewielkie.Naukiosztukachplastycznych,
omuzyce,oteatrzeorazofilmieistniejąoddawnaidorobiłysięwielkich
osiągnięć.Należyjednakpodkreślić,żeażdoostatnichdekadXXwieku
naukitetraktowałyswojeobiektybadańzazwyczajtak,jakgdybybyłyone
szczególnegorodzajutekstami–czylibytamiobdarzonymisamoistnym,
stabilnymznaczeniemlubzbioremtakichznaczeń,któregowyodrębnienie
zmateriiprzedmiotubadańjestrezultatemprocedurintelektualnychokreś-
lonychprzezhumanistykętekstocentryczną,skupionąnaanalizietekstów
literackichifilozoficznych.
AzatemjeślibadanoDteatr”,towcentrumtychbadańznajdowałosię
wystawienieliterackiegotekstusztuki(cennebyływszystkietekstowelub
obrazowerelacjedotycząceinscenizacji–wzbogacałyonelubmodyfikowały
didaskaliadramaturga);jeślibadanoDobraz”–tojakowizualnąrealizację
zbioruideitkwiącychwumyśleartystyidającychsięwyrazićjęzykowo(celo-
waławtymzwłaszczaikonologiaizależneodniejszkołyhistoriisztuki),
jeśliDfilm”–tojakodziełoquasi-literackie,tyleżeujętewsekwencjęrucho-
