Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
DorisLessingwewstępiedojednejzeswoichnajlepszychpowieści,
utyskującnabrakzrozumieniakrytykówdlaartystów(któremymożemy
pojmowaćznacznieszerzej:jakotrudnościwporozumieniusięczłowieka
zczłowiekiem),napisała,iżjesttokonsekwencjąkształcenia,jakiemu
poddanesądzieci.Nastarciebowiemicałyczasspędzonywszkole
wychowankowiepoddawanisąswoistejklasyfikacji1jaknazywato
Noblistka,możemałofinezyjnieaczadekwatnie1niczymwkońskiej
gonitwie.Edukacjarozpoczynasięnodocen,nagród,lokatprzydziałudo
grupwzależnościodzdolności,przyznawanychgwiazdek1awwielu
szkołachwciążtakżepasków[ł].Odsamegopoczątkudzieckouczysię
takiegomyślenia1zawszewkategoriachporównań,zwycięstwiporażek.
Jesttosystemrugowania:słabsisązniechęcaniiodpadają.Jesttosys-
temskonstruowanytak,bydawałkilkuwygranych,którzywciążzesobą
rywalizują”(Lessing,2009,s.17).Aprzecieżindywidualnetalenty
dziecka,nbezwzględunailorazinteligencji,mogłybypozostaćwnimna
całeżycie,ubogacającjeiwszystkichwokół,gdybyniebyłytraktowane
jakakcje,którychcenęwyznaczaprzyszłysukces.Drugąrzecząwpajaną
odsamegopoczątkujestnieufnośćwobecwłasnychsądów.Dzieciuczysię
uległościwobecautorytetów,powoływaniasięnacudzeopinieidecyzje,
dostosowywaniasięicytowania.Takjakwpolityce1dzieckuwpajasię,
żejestwolne,żejestdemokratąowolnejwoliinieskrępowanymumyśle,
żeżyjewwolnymkraju,żepodejmujewłasnedecyzje.Azarazemjest
onowięźniemzałożeńidogmatówswoichczasów,którychniekwestionu-
je,gdyżnigdyniepoinformowanogooichistnieniu.[ł]edukacjabyła
