Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wdotyku.Czułemwszystko,zczegosięskładały,czym
były,ichułożenie,rozpiętośćiteksturę.
Aleteżnienatympolegaichpodziwianie,
byjezłapaćitrzymaćdługo.Nieotochodzi,aby
położyćnanichswojeręceitrwaćtakwradości.Wten
sposóbniepoznasięichdokładnie,atylkopunktowo.
Awypadazapoznaćsięznimiwcałości,wymasować
całkowicie.Najważniejszyinajistotniejszyjestzaśfakt,
żetonietrzymanie,asamproceszaciskaniadłoni
dostarczanajwięcejradości.Masowanie,zaciskanie,
gładzenie,czynawettykaniepalcem,bysprawdzićich
jędrność.
Imwięcejruchu,tymwięcejrozkoszy.
Tochwilazaciśnięciananichdłonizapieranam
dech,zatrzymujeserceinajbardziejzapadawpamięć,
aniechwilapołożeniaichwtymmiejscuczytrzymania
wuścisku.
Dlategogdyjużpoczułemwszystko,cotylko
mogłemwtympierwszymkontakcie,rozluźniłemswoje
palce,lekkojeprzesunąłemizacisnąłemjeszczeraz.
Ijeszczeraz,ijeszcze,awszystkotowodpowiednim
tempie.Niezaszybkim,niezawolnym,chaotycznie,ale
przemyślanie.Tak,byrozkoszneimpulsybiegłydojej
głowyzlosowąsiłąiintensywnością,alezkonkretnych
miejsc.
Jędrne,młode,wznoszącesięwyraźnienadjej
delikatnymciałempiersizostałyugniecione,
wymasowanetakdokładnieiwielokrotnie,żewięcej
kontaktunatęchwilęjużniepotrzebowały.Araczejnie
takiego,jakimijeobdarowywałem.Złapałemzatem
