Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ociemnejkarnacjiimocnymzaroście.Miałciemnywąsprzyprószony
siwiznąiwianuszekposiwiałychczarnychwłosówokalający
błyszczącą,nibylakierowaną,wysokosklepionączaszkę.Ubranybył
wstaromodny,popielatygarniturwprążki,białąkoszulęzbordową
muchąiatłasowąkamizelę,przyktórejwisiałłańcuchsrebrnej
„cebuli”.
Mężczyznawyciągnąłzkieszenimarynarkimiaręoraznotesik
iołówek.Zwróciłemuwagęnajegodłonie–podłużne,kościste,
obleczonecienkąjakpergamin,żółtawąskórą.Paznokciebyłydługie
ispiczastospiłowane.Naserdecznympalcuprawejdłonimężczyzna
nosiłzłotysygnet.Wydawałomisię,żejestnanimwygrawerowana
czaszkanadkrzyżującymisiępiszczelami.
–Myślę,żemożepanszanownystanąćprosto–odezwałsię
wreszciemężczyzna,aja,niewiedziećczemu,posłuszniespełniłem
jegopolecenie.
Zacząłmniemierzyć,każąctounosić,toopuszczaćramiona,
toodwracaćsiętyłem,tostawaćznimtwarząwtwarz.Jegooczy
idłonieskupiałysięnajaknajdoskonalszymwykonaniuzadania.
Sprawiałwrażeniemistrzawswoimfachu.Żadnegozbędnegogestu,
żadnegowahania.Pokilkuminutachrobotabyławykonana,amiara
zdjętazemnieizapisanawkajecikumajstra.
–Dziękujęszanownemupanu,towszystko.–Mężczyznaukłonił
sięiwyszedł.
Zzadrzwiusłyszałemjegorozmowęzżoną,jednaknie
rozróżniłemsłów.Gdywszedłemdokuchni,zastałemwniejMarię
inaszegosynkaJasia.Dojadałwłaśnieśniadanie.Pogłaskałem
gopogęstejblondczuprynie,wiedząc,żetegonielubi,iswoim
zwyczajemspytałem,jakspał.
–Dobrze–odparł,dopiłmlekozkubka,otarłbuzięwierzchem
dłoniiposzedłdołazienkiumyćzęby.Dobry,grzecznychłopak.
StanąłemzaMariązajętąmyciemnaczyńijednąrękąchwyciłem
jązapierś,adrugąpołożyłemnawzgórkułonowym.Podpiżamąnie
miałaniczego.
