Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TOMASZRAKOWSKI
antropologiasięgającadorodzącychsięznaczeń,częstowcielesnościipamięci
etnografa,sięgajakbyjeszczewcześniej,alejednocześniejestrównieżpogrążona
—inieustannietoodkrywa—wniepewnościjęzyka,jegoprzedwczesnościiza-
razemspóźnieniuwstosunkudonapotykanychdoświadczeń.Cowięcej,otooka-
zujesięnagle,żetaknaprawdętanapotykanarzeczywistośćkulturowawdużym
stopniumatakądynamikę,takąautonomię,takąswojąskomplikowanąstrukturę,
żestajesięnajważniejszaimożezmienićiprzebudowaćmyślenieicałąnarrację
antropologa.Oilewparadygmacienczytaniakultury”następujezatemprzej-
ścieodngęstejlektury”(Tokarska-Bakir2000)doopisugęstego(odkrywania
zsemiotyzowanejrzeczywistości),doekstatycznycheksperymentówpisarskich,
znoszącychodniesieniaieksponującychodmiennośćpowstającychnarracji,otyle
wprzypadkuetnografiikierującejsiękutemu,cojeszczeprzedtekstowe,poja-
wiasięmoment,kiedyprocespowstawaniawiedzystajesiępłynny,ucieleśniony,
kiedyciągleprzebudowujesięto,coijaksięwidziipostrzega.Tomoment,kie-
dyrozpruwasiędotychczasowapercepcja,bynastępniezarazzostaćpozszywaną
wkontakciezinnymiosobami,przestrzeniami,doświadczeniami(Duranti2010).
ThomasCsordas(2001a)pokazałprzytym,żeprawdopodobnietosamGeertz
nadmierniezsemiotyzowałideezapisudziałaniaznaczącegoRicœura,niejako
wbrewintencjomsamegoautora,orazżeantropolodzytozatymruchemprzede
wszystkimpodążali,interpretującpóźniejinczytając”kultury;jednocześniesu-
gerujeon,żewsamymesejuRicœuramożemywłaśnieznaleźćcoś,comożna
byprzypisaćdorzeczywistościucieleśnionejinietekstowej.Wantropologicznej
sztuceopisuistniejezatemszansananieskończonerozwijaniehermeneutykidzia-
łaniaitego,coucieleśnione,coempiryczne—wstronękoncentracjinarzeczach
mającychcharakterzjawiającychsięnfaktów”czynzdarzeń”.Przykładamitakich
pracmogąbyćrozwijaneodlatmonografieipraceMichaelaJacksona(1989,
1998,2008),PaulaStollera(1997),ThomasaCsordasa(2001b),KirstenHastrup
(2008),AndrewIrvinga(2016)czyAnneLineDalsgaard(2004).nKultura—
piszewprostCsordas—niemożebyćpoznawanajakoprzedmiotczyreprezenta-
cja,alejakoucieleśnionyprocespercepcji,wktórymwszystkietereprezentacje
powstają”(Csordas1999:146).
Współpoznawanie:nowyparadygmatbadańantropologicznych
Zastanawiającywtymtworzeniuwiedzyopartejnaudzialewczyimśdoświadcze-
niujestsammomentprzebudowywaniasiępercepcji.Podominacjitekstowego,
26
