Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ichfortunaprzepadła.Pozostałoimjedyniemieszkanieprzyulicy
del’UniversitéimałydomekwLangonnadGironde,którynabyły
zaradąPierre'aDelmas,żebynastarelatabyćbliskoukochanej
Isabelle.Ichstarynotariuszstwierdziłkategorycznie:powinny
sprzedaćmieszkanieiprzeprowadzićsiędoLangon.Alecozrobiłaby
wtedyFrançoisezeswoimsynkiemorazLaureiLéaodpowiedzialna
zawychowanieCharles'a?Odpowiedzinatotrudnepytaniedostarczył
FrançoisTavernier,któryzaszedłzłożyćimuszanowanie,gdybył
przejazdemwParyżu.
—Szanownepaniemająabsolutnąracjęchcącopuścićstolicę.
—Alecosięstaniezdziećmi?Gdziesiępodziejądziewczęta?
—MogąpojechaćdoMontillac.
—DoMontillac!...PrzecieżMontillac,wedletego,conam
doniesiono,toruina.
—Domypodnosisięzruin.Proszęsięrozejrzećdokoła,chodzi
poprostuozwykłąodbudowę.
—Alenaszebiedactwaniemająpieniędzy,aimysame,
niestety!...
Estelleniezdołałapowstrzymaćłzy,którądyskretnieotarła.Jej
smuteknieumknąłuwagiFrançois.Udałjednak,żeniczego
niedostrzega.
—CzymająpaniejakieświeściodLéi?Rozstałemsięznią
wBerlinieprzedmiesiącemiodtamtejchwiliniemamżadnych
wiadomości.
—Rzadkopisze.Jejostatnilistszedłdwatygodnie.Otrzymałyśmy
gojakiśtydzieńtemu.PiszewnimopanawyjeździezBerlina.Proszę,
niechpanprzeczyta.
Estellewyjęłazkieszenilistpisanynaniebieskimpapierze.
Françoiswzruszyłsięrozpoznającwielkienierównepismo.
„Mojeukochanecioteczki,Lauremaleńka,mojadroga
Françoise,mojadrogaRuth!
Słóweczkotylko,bokoleżankazachwilęwsiadadosamolotu.
Dostałamwaszlistifotografie,stokrotnedzięki.Charlesjest
naprawdęśliczny,ajakipodobnydomatki;Lauremakapelusz,
