Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
JacekMigasiński,JakubNikodem
wywózceojcamłodyAleksanderzamieszkałzmatkąibabciąwŁodzi.Uczęsz-
czałtamdoIIILiceumogólnokształcącegoim.TadeuszaKościuszki,trenował
teżboks.PopowrociezSyberiiw1955rokuojciecniezamieszkałzrodziną,
przeniósłsiędoornety,anastępniedoolsztyna,gdziepracowałjakoadwokat.
MatkazajmowałastanowiskostarszegoreferentawPrezydiumDzielnicowej
RadyNarodowejŁódź-Górna.AleksanderzłożyłdokumentynaWydziałFilo-
zoficznyUniwersytetuWarszawskiegow1959roku,rozpoczynającstudencki
etapswojegożycia,naktórymśladodcisnęłyzajęciaprowadzoneprzezKazi-
mierzaAjdukiewicza,BronisławaBaczkę,HannęBuczyńską,MarkaFritzhanda,
JulianaHochfelda,LeszkaKołakowskiego,StefanaMorawskiego,AdamaSikorę
iAdamaSchafa.Studiaukończyłw1964roku,broniącpracęmagisterską-co,
jaksięokaże,byłosymptomatyczne-zzakresuestetyki:Problemalienacjieste-
tycznejuMarksa(promotorembyłStefanMorawski).Kolejnedziesięćzgórą
latpoświęciochockinapracęnaddoktoratemoMarksie.PracaDialektyka
teoriiipraktyki.ProblempracyludzkiejwtwórczościKarolaMarksa,obroniona
w1976roku(promotoremzostałMarianDobrosielski),liczy850stronmaszy-
nopisuoraz200stronprzypisów(jejmocnozmienionawersjaukażesiękilkalat
późniejjakowspomnianaDialektykaihistoria).Zewzględunaswerozmiary,lecz
takżeoryginalność,pionierskieujęcieorazzakrestematyczny,dalekowykracza-
jącypozazasięgtypowychpracdoktorskich,obajjejrecenzenci(JózefBorgosz
iJanuszKuczyński)uznalirozprawęzawybitną,postulując,abyjednocześnie
zostałaonapotraktowanajakopodstawadowszczęciaprzewoduhabilitacyjnego
(natoochockimusiałjednakczekaćdo1992roku).Następnelatawypełniły
równoleglepracadydaktycznawcharakterzeasystentaiadiunktaorazindywi-
dualnestudiawdziedziniefilozofiispołecznej,filozofiikulturyihistoriifilo-
zofii,zeszczególnymuwzględnieniemklasycznejfilozofiiniemieckiejibadań
marksologicznych.Zpołączeniatychdwóchaktywności,atakżezewspółpracy
zinnąwybitnąpostaciązkręguinstytutu,MarkiemSiemkiem,narodziłasię
inicjatywaprowadzeniaodpołowylatsiedemdziesiątychnajpierwwspólnego8
(nDialektykaihistoria”),apóźniejdwóchodrębnych,aleodbywającychsię
naprzemiennieseminariów,którewkolejnychlatachzaczęłaotaczaćauraśrodo-
wiskowejlegendy.Niewdającsiętuwszczegóły,wartodlauwypukleniarelacji
międzySiemkiemiochockim-orazrólodgrywanychprzeznichwśrodowisku
8Wswoimżyciorysiesporządzonymnapotrzebyotwarciaprzewoduhabilitacyjnego
ochockitakscharakteryzowałtoseminarium:nSwojebadanianaddialektykąprocesów
dziejowychkontynuowałemwramachseminarium«Dialektykaihistoria»,prowadzonego
wpierwszychlatachwrazzM.Siemkiem,apotemsamodzielnie.Byłoonopoświęcone
klasycznejfilozofiiniemieckiej,perypetiommarksizmu,szkolefrankfurckiej,problematyce
faszyzmuistalinizmu,azakończyłosięnaomawianiuraportówKlubuRzymskiegooraz
wybranychpracfuturologicznych”(teczkaprzewoduhabilitacyjnegoA.ochockiego,Archi-
wumUniwersytetuWarszawskiego).
