Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
RenataTomaszewska
CZŁOWIEKIPRACA
CytujączaflozofemJohannemGottliebemFichte:flKsiążkatachcepo-
ciągaćirozgrzewać,icałąmocąoderwaćczytelnikaodzmysłowościinad-
zmysłowości;jejautormawkażdymrazieświadomośćtego,żeniebezza-
pałuprzystępowałdopracy.Przyżmudnymrealizowaniuceluzatracasię
częstokroćpłomień,któryożywiałnaswtedy,kiedyśmysobiecelstawiali,
iodwrotnie,bezpośredniopoukończeniupracypowstajeznówniebezpie-
czeństwo,żebędziemywobecsiebieniesprawiedliwiwtymwzględzie.Sło-
wem,czynaszzamiarsiępowiódł,czynie,tomożnarozstrzygnąćtylkona
podstawieoddziaływaniaksiążkinaczytelników,dlaktórychjestprzezna-
czona-iautorniematujużgłosu.Winienemjeszcze,dlaniewieluwpraw-
dzie,wspomnieć,żetymJa,któreprzemawiawksiążce,niejestbynajmniej
autor;natomiastautorpragnie,ażebystałsięnimczytelnik.Ażebyto,cotu
jestpowiedziane,czytelnikujmowałnietylkohistorycznie,leczabywczasie
lektury-takjakjegoprzedstawicielwksiążce-rzeczywiścieinaprawdęroz-
mawiałzesobąsamym,rozważałtęiowąstronę,wysnuwałwnioski,czynił
postanowienia,idziękiwłasnejpracyirozmyślaniu,tylkozsiebiesamego,
rozwijałibudowałwsobietensposóbmyślenia,któregoobrazjedynieuka-
zujemutaksiążka”
20
.
20
J.G.Fichte,Powołanieczłowieka,PWN,Kraków1956,przeł.A.Zieleńczyk,nanowo
oprac.I.Krońska,wstępT.Kroński,s.3-4.
