Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.1.Rodzajezmianoczekiwanychwwynikupsychoterapiipsychoanalitycznej
pozwalazmniejszyćlękpacjentaipoprawićjegostosunekdosiebieiin-
nych,awkonsekwencjipoprawićjegosposóbradzeniasobiebeztendencji
neurotycznych.
Wkoncepcjirelacjizobiektempodkreślasię,żelibidoniemożebyć
rozumianejakoposzukująceprzyjemności;libidoposzukujeobiektu
(Fairbairn,1952).To,codecydujeozachowaniachczłowiekatozinterna-
lizowaneobiektyirelacjezobiektami.Oznaczato,żezasady(takiejak
zakazy,oceny,cechyitp.)przyjmowaneprzezjednostkęodczuwanejako
cośzzewnątrz,wprzeciwieństwiedosytuacji,wktórejoceny,zakazy,
cechyiinnewłaściwościosób,zktórymijesteśmyzwiązani,stająsię
częściąorganizacjiwłasnegoJaiprzyczyniająsiędojegointegracji.
Psychoterapiajestzatembardziejskoncentrowananarelacjachniżna
impulsach.Mniejistotnestajesięprzekształcanieidwego,abardziej
zastąpienie„złegoobiektu”„dobrym”,conajczęściejodbywasięwrelacji
terapeutycznej,dostarczającejkorektywnychdoświadczeńemocjonalnych.
Właśnieonegłównymnośnikiemzmianywpsychoterapii.
Kolejnąmodyfikacjąkoncepcjipsychoanalitycznychbyłapsychologia
ego.HeinzKohut(1971,1977)twierdzi,żenajważniejszymimotywami
zachowanianieżeniadozaspokojeniaimpulsów,anipotrzeba
poszukiwaniaobiektu.MotywamitymipotrzebaspójnościJaipoczucie
własnegoJa.Zaburzeniazachowanianiewynikiemukrytychkonflikto-
wychpragnień,alekonsekwencjądefektówJaibrakiemspójnościJa.
Głównymnarzędziemzmianywpsychoterapiijestzatemrozumienie
pacjentaijegopoczuciebyciazrozumianym.Doświadczeniazezwiązku
terapeutycznego,azwłaszczaanalizaprzeniesienia,pozwalająosobie
zdefektamiJadokończyćprocesrozwojuJa.Kohut(1984)uważa,że
podstawowymmechanizmemzmianyterapeutycznejwpsychoanaliziejest
procesinternalizacjipowodującejprzemiany.Terapeuta,tworzącempa-
tycznewarunki,którychpacjentowibrakowałowrelacjachzrodzicami,
pomagaklientowibudowaćnowestrukturypsychiczne.
Pojawiłysiękrótkoterminoweformyterapiipsychodynamicznej(por.
Luborsky,1984;LuborskyiCrits-Cristoph,1990;Sifneos,1973,1992;
(StruppiBinder,1984).Wprowadzająoneograniczenieliczbysesjitera-
peutycznych(od12do50)orazskoncentrowaniesięwpracyterapeu-
tycznejnapodstawowymproblemieinterpersonalnympacjenta.Przy
zachowaniupsychoanalitycznychzasadrozumieniamechanizmówzabu-
rzeń,uznawaniuwartościterapeutycznejinterpretacji,podkreślajązna-
czenietzw.przymierzaterapeutycznegodlaprocesuzmianyorazbardziej
precyzyjnegoplanowaniaprzebiegupsychoterapii,dostosowanegodo23