Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
XIXwiekuitworzącatradycjępolskiejpoezjinowoczesnej.Zarazemjed-
naktwórczośćŚwietlickiego,zpozorutakściślezwiązanazezbiorowymi
emocjamiiwyobrażeniami,wydajesięskuteczniewymykaćkażdejpróbie
uhistorycznienia,pozostającnadewszystkopoetyckimzapisemżyciaspry-
watyzowanego,toczącegosięjakbypozanawiasemhistorii.Jeślisprawy
publiczneprzenikałydowewnętrznegoświatabohateratejpoezji,tonie-
malwyłączniejakoniepożądanewtargnięcieobcegożywiołu,wywołujące
reakcjęobronną.Instytucjeżyciaspołecznego–wtymtakżeżycialiterac-
kiego–wymuszającejednoznacznyakcesiwspółuczestnictwo,stanowiły
tuzawszesynonimzagrożeniajednostkowejwolności,którąmożnabyło
ocalićjedyniezacenęodrzuceniazbiorowychzobowiązań.Dlategozaan-
gażowaniespołeczneautoraDrobnejzmianypozostawałozreguły–mo-
tywowanąimpulsemetycznymlubzwykłąirytacją–prywatnąidiosyn-
krazją,doraźnąinterwencjąniewpisującąsięwżadenideologicznyczy
politycznyprojekt.
TwórczośćŚwietlickiegotrudnooczywiścieczytaćwoderwaniuod
kontekstubiograficznego.Trzebajednakpamiętać,żebiograficznośćta
macharakterwyraźniesfikcjonalizowany.„ŚwietlickiwwierszachŚwiet-
lickiego–zauważaprzywoływanyjużPiotrŚliwiński–jestowieleczęściej
niżsądzimypostaciąsceniczną,tworemwyobraźni,dziełemkaprysu,bo-
hateremnapróbę,kimś,ktotylkoprzebierasięidośćbezczelniepodaje
zaautora”3.Rozpisananasetkiwierszypalimpsestowaopowieść,która
składasięnanajkonsekwentniejchybarozwijanąwcałejpolskiejpoezji
„lirycznąautobiografię”
,cechujesięprzytymosobliwym,trudnouchwyt-
nymrytmem.Czastejopowieści–kapryśnyisplątany–rządzisięwłas-
nymiprawami,naogółsprzecznymizchronologicznymporządkiemzda-
rzeń,awyjątkowoczęstopojawiającesięwpoezjiautoraSchizmy–
równieżwtytułachposzczególnychwierszy–nazwymiesięcy,dnitygo-
dnia,pórrokuipórdnia,atakżedatydzienneimiesięczne(zdecydowanie
3Tamże,s.242.
12
