Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Odrzuceniekulturypopularnejprzezprofesjonalną,
akademickąkrytykęliterackąpłynęłozinnychjeszcze
pobudek.Tradycyjne,takmerytoryczne,jakiformalne
kryteriaocenyokazałysięwjejprzypadkunieprzydatne.
PrzezcałedziesięcioleciaXIXinastępnegowiekuwysiłki,
abyopisaćnowoczesnąkulturępopularną,zamykałysię
wgranicachklasycznejestetyki.Przypominałytym
samym–jakokreśliłtoniemieckihistorykkultury,Kaspar
Maase–pomysłbaronaMünchhausena,abysięsamemu
wyciągnąćzbagnazawłosy27.Przywrócenienależytej
rangikulturzepopularnej,zjawiskoodnotowywane
przynajmniejoddrugiejpołowyminionegostulecia,nie
oznaczajednak,żezainteresowanakrytykastosujejakieś
ulgowewobecniejkryteria.Wiążesięznowymizasadami
wartościowania,któreodnosząsięprzedewszystkim
doniejsamej–aniedotradycjiklasycznej.Posługująsię
takżekryteriamiwypracowanymiprzezawangardęsztuki
nowoczesnej.Cechątejostatniejjest,międzyinnymi,
intencjonalnełamaniebarierpomiędzyróżnymi
obszaramikultury–niekiedyzwielkądlanichkorzyścią.
Przykłademkierunekwsztukachplastycznychzwanypop-
artem;RoyLichtenstein(1927–1997)iAndyWarhol
(1929–1987)dorangisztukiwynieślibanalnymateriał
wizualnyzcodziennegootoczeniaAmerykanina–komiks
(
DrowningGirl
,
Whaam!
,1963),jakLichtenstein,czy
puszkęzupyCampbella(
Campbell’sSoup
,1968),jak
Warhol.„Wroku1965–wspominaUmbertoEco
–zaczynałsiępop-artiwzwiązkuztymwaliłysię
wgruzytradycyjnerozróżnieniamiędzysztuką
eksperymentalnąniefiguratywnąasztukąmasową,
opowiadającąifiguratywną.WtychczasachPousser
powiedziałmi,mającnamyśliBeatlesów:«Onipracują
dlanas»,niezdającsobiejednaksprawyztego,żetakże
onpracowałdlanich[…]”28.Ecomatunamyślizarówno
wpływkulturypopularnejnaartystycznąawangardę,jak
idług,jakisztukamasowazaciągałautwórcówkultury
elitarnej.
Natejsamej,jakwprzypadkuplastykiczymuzyki
zasadziemamyteżtwórczośćświadomieikonsekwentnie
